Mavi gözlü dev

Bir, üç, beş, on beş ya da otuz yıl değil! Tam kırk dokuz yıl geçti yiteli, yitireli, gideli…

Yıllar yılı adını bile anmak yasaktı.

Şiirlerini okumak gibi,

Vatan toprağında yatman yasak olduğu gibi,

Biz sevenlerin, her gün olduğu gibi,

Yine toplandık,

Yine yandık,

Yine seni andık,

Şiirlerinle duygu yüklü anlar yaşadık,

Ruhlarımızla yanındaydık…

İBRAMAKİ Sanat Galerisinde;

Biz sevdiklerin, dostların, seni andık…

BULUT MU OLSAM

Denizin üstünde ala bulut
yüzünde gümüş gemi
içinde sarıbalık
dibinde mavi yosun
kıyıda bir çıplak adam
durmuş düşünür.

Bulut mu olsam,
gemi mi yoksa?
Balık mı olsam,
yosun mu yoksa?..
Ne o, ne o, ne o.
Deniz olunmalı, oğlum,
bulutuyla, gemisiyle, balığıyla, yosunuyla. Nazım Hikmet Ran

Bu da naçizane benden sana armağan.

AYRILIK

Önce birleşti elleri

Gözler kenetlendi

Dudaklar mühür

Kana kana içtiler özlemi…

Esti bir deli rüzgâr

Savruldu kelimeler

Kadın; ‘’Sen… Sen’’ dedi

‘’Sen de sevdin mi, benim seni sevdiğim gibi?’’

Erkek; Suskun…

Yineledi kadın; Sevdin mi benim kadar ölesiye?

‘Söylesene!’’

Dolunay… Zirvesindeydi o gece

Eğdi yüzünü sessizce

Yıldızlara iliştirilen ümitler döküldü birer birer

Kelimeler… Suskun

Ayrıldı eller

Gözler çaresiz

Bakışlar suskun!

Kadın uzaklaştı 

Erkek; ‘’Delicesine… Delicesine!’’

Diyemedi!

Suskundu tüm bedenler…(AAK)

Ayşen Arslangiray Kura

5 Haziranda/ Kuşadası'ndan