Maviden kopma

İçimdeki her metrekareye bir düşünce logaritması düşüyor, düşünüyorum aslında ben var mıydım? Çayımın içine attığım sevgimsin başka duygularla karıştırılmamış ama baymayan. Yüzümde bir gece kuşu tüyü maviden kopma, kadifeden yumuşak çırpılmış. Gözümü kapatıyorum, açtığımda sendeyim. Gözümü kapatıyorum, açtığımda uçurumdayım. Burdayım ve lâlim içinden bağırarak tek ayak üstünde duran. Çalıkuşu gagasını çamura gömmüş, tepesindeki bulutların son sevişmesini dinliyor gözleri yarı kapalı. Gözlerimi kapatıyorum, çölde nilüfer çiçeğinin kumdaki dansını seyrediyorum. Serap görüyorum inanmaz gibi yarı saydam ve altında bir gölgeli kutup ayısı böğürüyor. Hurma kokuyor meltemin tenime teması, elimdeki fırçadan aşk damlıyor usulca. Gözümü kapatıyorum, açtığımda araftayım yere çökmüş ve aklında feryatlarla...