Maviler, hayeller

Sen ben olacaktık...... Seni ikimizin gezegenine götürecektim, kendini uzayda, savunmasız, mutlu hissedecektin. Sessiz olacaktık. Hiç konuşmayacaktık. Ben senin elini tutacaktım. Dudaklarımı oynatmadan seni çok sevdiğimi söyleyecektim... Sonra kendimize yıldız seçecektik. Yalnızlığımızı mavi yıldızlar  kucaklayacaktı. Rüya göreceğimi, hayallerin gerçeklerini yapacağımızı sandım. Sen daha ben uyumadan uyandırdın.  Dünyaya dönme vaktini geçirmişim. Renk renk yıldızlara, maviliklere, hoşçakal.....

 

Güneş ısıtıp yağmur yağdıkça

dağdaki menekşeler açıyor

Pencere önü menekşeleri

dağdakilerden neden güzel biliyor musun.

Onların sevenleri var

Onları sımsıcak yüreklerde düşüneni var

Onları bir özleyen bir koklayan var...

 

Birgül Ekim.