Mayıs Kabuğu

içimdeki sahte umudu ortaya serer diye

kendi gözlerimle karşılaşmaktan korktuğum

aynada yüzleşiyoruz yüzümle

yaşanmamış sevinçlerin acısıyla kaplanmış

kabuğunda bekliyor mayısın soluğu

aydınlığa akamıyor gözümdeki kara

gecikiyor yaşanması gereken an

telâşlanıyoruz

/oysa, ne üzülmeler , ne sevinmeler eştir yaşamda

hangi terazi şaşmaz deyin bana

ve kimdir kendini telef eder, denge diye diye/

bak ve gör gözüm

üç rengi var yaşamın; siyah, beyaz ve gri

hepsini yaşamadan olmuyor

biliyorum, sen de bilmelisin

yakmadan tomurcuklarını hıncım

zedelemeden yaşam damarını

usul usul kırmalıyım kabuğu(nu)mu

son bir şans daha ver hayat, dünün yaşanılmamışlıkları için

yeni doğan bebeği, pamuklara sarmalar gibi sarmalarım ben onu

gece tarayamaz saçlarını bir daha

dudağıma kondururum mayısı

mutlu mesut güler mayıs aynada

menziline girer, ben de gülerim…

derken, belki de hırsından çatlar, yok olur hüzün

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir