Medeniyet ve cehalet

Yollar, kavşaklar, gökdelenler, saraylar, köprüler. Cep telefonu kullanmak, bilgisayar kullanmak medeniyet değildir. Medeniyetin göstergeleri de değildir. Fabrikalar, lüks arabalar; bir ülke bütün bunlara sahip olabilir. Bütün bunlara sahip olduğu halde medeni bir ülke olduğu anlamı çıkmaz.

Yukarıda saydığımız zenginliklere rağmen bir ülkede hayatın her alanında şiddet varsa( özellikle kadınlara ve çocuklara) , trafik kuralları her gün onlarca can alıyorsa, adalet ve hukuk anlayışı gelişmemiş ise, şehirleri gecekondular ile çevrili ise, halkına hesap verebilir ve şeffaf hükümetleri yoksa, rüşvet ve imtiyaz varsa, halkının kitap ve gazete okuma alışkanlığı yoksa, sanatçılarına değer vermiyorsa, öğretmenlerinin yaşam standardı düşükse, tiyatro opera bale geleneği yoksa. Emeklilerinin en büyük hobisi kütüphaneler değil de kahvehaneler ise , halkının doğa ve çevre bilinci gelişmemişse. Trafik yaya öncelikli değilse, halkın kamudan aldığı hizmetlerinin kalitesi düşükse, ülkeyi yönetenler yağmaya talana bulaşmış ise ve dahi otokratik  devlet yönetimde ise. Halk, üniversiteler ve S.T.K ' lar bu duruma sessiz kalıyor ise. İktidarda olanlar, heykellere ucube diyorsa, sanatın içine tükürürüm diyorsa, bir değil onlarca görkemli saraylar da yaptırsalar o ülkeye kimse saygı duymaz. Çünkü bütün bunlar görgüsüzlüktür, cehalettir, ilkelliktir. Halkının büyük bir çoğunluğu gelir sınırının altında yaşadığı halde, okul çocuklarının ayaklarına giyecek ayakkabılarının olmadığı halde yöneticiler görkemli saraylarda oturuyorsa; bu ancak diktatörlüklerde ve teokratik devletlerde olur.

Bir ülkenin Dünya medeniyetler cemiyetinde yer alması için aşağıdaki değerlere sahip olması gerekir:

Sanata ve sanatçıya verilen değer en üst seviyede olacak;Üniversiteleri Dünya sıralamasında üst seviyelerde olacak; Ressamları, sporcuları, bilim adamları, edebiyatçıları ve müzisyenleri Dünya çapında eserler vermiş olacak. Ayrıca Ülkenizin demokraside, özgürlüklerde, ve insan haklarında örnek olması gerekir. Bilimde, sanatta , edebiyatta Nobel alan yurttaşlarınız var ise medeni bir toplum sayılabilirsiniz. Bireylerinin özgür olmadığı, toplumunun örgütsüz olduğu, var olan çok cılız örgütlülüğün de yok edilmeye çalışıldığı, iktidarın demokratik olmadığı bir ülkeye hiç kimse saygı duymaz. Olsa olsa küçümserler. Hatta yöneticilerini kimse ciddiye almaz.