Medya devrimi, yasaklar ve hümanizm

Bulunduğumuz toplumda sıkça gözlemlenir: Her konuya hakim olma isteği, paylaşılmayan fikirleri inkar etmek. Kontrol edilemeyeni, yasaklar altında boğmak. Destek değil de köstek olmak. İşleri zora sokmak.

Bir hakimiyet duygusu gelişmiş olan, yakıp yıkıyor. Yönetemediğine hemen zincir vuruyor, sınırlar getiriyor. İşleri kendi açısından yoluna sokuyor? Ya da öyle zannediyor...

Halbuki: İnkar edilen hiçbir şey, kendi kendine kaybolmamıştır.

*

Büyük bir medya devrimi yaşadık. Hayatımıza önce internet ve hemen ardından sosyal medya kavramları girdi. Geleneksel medyada alışkın olduğumuz tek kişiden bir topluluğa "kontrollü" mesaj gönderildiği günler çok geride kaldı.

Artık topluluklar, bir diğerlerine, anında büyük bir mesajla ulaşabiliyor. Üstelik bu kişilerin hepsi "profesyonel haberci" değiller. Yazdıkları kontrol altında değil.

Onlar, samimi bir şekilde, neye inandıklarından bahsediyorlar. Bir konu hakkında düşündüklerini rahatça ifade edebiliyor, kendisiyle aynı görüş ve zevkte olan kişilere kolayca ulaşabiliyorlar.

"Göz korkutucu".

*

Oysaki bu "korkunç" devrimin, hümanizm üzerinde inanılmaz güzel bir etkisi oldu.

Dünya üzerinde yaşanan afetler, aynı anda herkese duyuruldu. Pek çok kişi, global bir haberleşme ağı içerisinde birbirinden haber aldı, gönüllüler hızlı bir şekilde organize olabildi, yardımlaşma inanılmaz boyutlardaydı.

İnsanlar milyonları bulan bağışlar topladılar, bazıları afet bölgelerine gidip yardım etti. Kimileri sürekli bilgisayar başında oturarak yeni gelişmeleri duyurdu. Bunu hiç bir beklentileri olmadan yaptılar.

Bu büyük bir örnek. Şu an, sadece küçük bir sorununuzdan bahseden bir yazı paylaşın. Yardım hemen gelecektir.

*

Şeffaflığa da katkıda bulundu bu devrim.

Gizlice yapılan planlar ve eylemler, teker teker bu yeni medyanın içinde yer almaya başladı. Bundan yararlanmak isteyenler de vardı elbet. Her yerde olduğu gibi...

Yine de büyük çoğunluk bu sayede bilinçlenmeye devam ediyor.

*

Obama, seçim zamanında propagandasını yürütmek için bir site açtı. Burada kişiler özgürce forumlara katılabiliyordu. Tam seçim arifesindeyken, Obama vatandaşların hoşuna gitmeyecek bir kanunu onaylayacağını açıkladı.

Sonuç ürkütücüydü. Site üzerinde kişiler öfkelerini dile getirmeye başladılar. Sadece birkaç gün sonra inanılmaz rakamlara ulaşan bu yorumlara Obama karşılık vermek zorunda kaldı. Kişilere onları anladığını, tekrar düşündüğünü ancak yine de fikrini değiştirmediğini paylaştı.

Buna rağmen sitedeki yorumların hiç biri silinmedi, konunun üstü örtülmedi, kişiler rahatça fikirlerini dile getirdiler. Yapılan açıklamadan sonra bile…

Obama onları kontrol etmeye çalışmadı. Verdiği riskli karara rağmen, kazandı.

*

Medya devrimi yaşandı. İnsanlar birbirlerinden ve beraberinde pek çok şeyden haberdar oldular.

Sürekli, organik olarak büyüyen bir toplum haberleşme medyasının içindeyiz artık. Getirilen yasaklar bu gerçeği değiştirmiyor.

Kabul edilse de, kabul edilmese de, olan bu.

Şimdi ya yakıp yıkılacak, yasaklanacak, bastırılacak? Ya da bunun bir parçası olup, iyi yönde faydalanılacak.

Sizce olması gereken ne?