Mekan değiştiren Blog Yazarlarımızın Köşesi

Er veya gec dünya-yasami yitirildiginde yazma serüveni de bitecektir. Emek vererek derlenen günceler, blog sitesinin bir sayfasinda arsivlenerek ölümsüzlestirilmelidir. Tarih belgelerle yasatiliyor. Milliyet Blog, ve yazarlarida günün birinde tarih olamaz mi. Milliyet Blogda kimlerin yazdigi, neler yazdiklarinin okunmasi nostaljik bir animsama olacaktir.


Yasamlarini yitirerek aramizdan ayrilan blog yazar arkadaslarimizin sayfasindaki degerli yazilari Milliyet Blog sitesinin bir kösesinde arsivlenerek tüm Blog yazan ve okuyanlarına acik olmalidir. Herbirinin sayfasinda mesaj defteri olmalidir. Mesajlar sayfasinda yer almalıdır diye düsünüyorum.


Gecen sene bir blog yazar arkadasimiz Ilke Konar'i kaybetmistik. Belki hatirlayanlariniz olacaktir. Belki de bir cogumuz kendisini henüz yeteri kadar taniyamamistir. Cünkü sadece 5 adet blog yazmis. Editörlerimiz animsatmasalardi haberimiz olmayacakti. Nur icinde yatsin. Geride kalan yakinlarina sabirlar diliyorum.

Aramizdan ebedi yasamlarina geri dönen blog yazarlari icin, blog web sayfasinda bir köse ayrilmasi konusunda olumlu ve olumsuz olabilecek farkli düsünceler olabilir. Milliyet Blog yöneticileri yeni fikirlere ve calismalara acik bir kurulus, kendilerine önerilerimizi ilettigimiz de Kurumun kural ve tüzüklerine ve teknik imkanlarina uyarlayarak bu istegimizi yerine getirebilirler diye düsünüyorum.




Buraya kadar okudugunuz düsüncelerimi iceren blogumu Ilker Konar'in vefatindan sonra 07.11.2007 tarihinde yayimlamistim. Bugün, güncellemeden önce satir aralarindan bir kac cümleyi cikardim/ilave ettim bir kac düzeltme yaptim. 137 kisi bu yazimi tiklamis / okumus. Bir iki tane desteleyen yorum almistim. Yayindan cikardigim o blogumun yorumlari bu yeni actıgım sayfada cikmadi.

Ilker Konar: http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=93764&rn=JM


Daha sonra bir blog yazar arkadasimizda cok genc yasta aramizdan ayrildi.

Kenan Gül: http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=642667

Sevgili Kenan Gül yazilarinin bir cogunda "ölüm, yasam ve korkmamak, yasama, zorluklara inat..." gibi söz ve sözcükleri sık, sık kullanmisti. Bu bir tesadüfte olabilir, olmayabilir de. Ölümünden sonra yazilarini okudugumda bu sözcüklerle onun ruh halini ve ölümle arasinda bir köprünün varligini, sanki kendisi bilincalti hissediyormus gibi algiladim.

Insanlarin sözlerine ve düsüncelerine önem vererek dinleyip anlamaya calisirken, saygi duymayi ve kirmamanin önemini böylece bir kez daha anladim. Ölümünden sonra sayfasina girdigimde bir yazisinda uzun yasamaktansa kisa ve onurlu yasamak isterim gibi bir cümlesi dikkatimi cekmisti. Arzusu gerceklesmis oluyor bu baglamda.
Kaderimizi büyük bir bölümünü kendi düsünce ve inaclarimizla kendimizin yazdiginin bir kanitidir bu, diye inaniyorum.




Aramizdan en son ayrilan diger bir arkadasimizi maalesef vefatindan sonra taniyabildim.

Mümtaz Onal: http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=884092&rn=P0


Ailelerine, yakinlarina sabirlar ve bas-sagligi diliyorum. Nur icinde yatsinlar. Mekanlari cennet olsun.



Sevgiler, saygilar.

Mine

03. 06. 2008

Not: Bu 07.11.2007 tarihinde yayimladigim yazimi, Sevgili Esma Kahraman'in "Imza Kampanyasi" adli blog yazisina http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=112772 destek vermek icin güncelledim.