Mektup

Adresi bulunmamış mektubun
saman kâğıdına kopya kalemi ile yazılmış
duygularım;
Yorgunluğunu gizleyen kahvehanenin
kırık masasının
sigara delikli çuhasında,
zarfını unutan postacı kadar masumdu
yemin ederim…

Sana yalnızlığı teklif ettim
kaçmayı gökkuşağına
senden kalmanı istedim
ruhumun orta yerinde usulca…
Anladım paslı kilitlerin kör olduğunu
İzbe sokağının
Kaldırımsız yollarının
En sonuna
Yıllar sonra uğradığımda…

Seni;
Beni sevmediğin kadar sevebiliyorsam,
vardır elbet bir vesilesi
Viran ruhuma kırılmış
kızgın güneşin sarısı kadar gerçek olsun,
en azından yüreğinin bahanesi…

Necat Necdet Demircan