Mimlendim...

Sevgili Tunay hanım duydum ki tarafınızdan mimlenmişim. Bu bana mutluluk verdi çok teşekkür ediyorum. Tunay hanımı yazılarından tanıyorum ve çook seviyorum. Blog içinde çok güzel dostluklar doğuyor bu da beni çok mutlu ediyor ve heyecanlandırıyor.

Neden blog yazıyorum?

Ben uzun zaman hemşirelik yaptım görev yaptığım süre içerisinde zaman zaman yaşadıklarımızı yazar sonra boş vakitlerde ameliyathane ekibine okurdum. Ameliyatlarda yaşanan inişleri çıkışları sezeryanlarda elimize alıverip göbeğini kestiğimiz mucizelerin doğar doğmaz ağlamalrını, her bir organın bende yarattığı hayranlığı, elime aldığım midenin yarattığı heyecanı, barsakları nasıl kenara doğru aldığımı yazar dururdum işte. Ameliyatlarda düze çıkıp cildi dikmeye sıra geldiğinde ekibin keyfini, zora düştüysek çektiğimiz sıkıntıları , hüzünleri işler bitince ameliyathanenin kapısında bekleyen hasta yakınlarının telaşlı bekleyişlerini, kimi zaman kederli kimi zaman mutlu haberleri verdiğimizde yaşanan anıları döktürürdüm kağıtlara... Sonra bunlar biriktiğinde de hemşire arkadaşlarımı anestezi ekibini toplar bir istişare yapar yaşananları küçük tiyatrolar halinde kendi çapımda sahneye koyardım yazdıklarımı değerlendirmeye çalışırdım hem hastalara moral hem çalışanlara hoş vakitler geçirtmeye uğraşırdım.

Meslekten ayrıldıktan sonra daha fazla boş vakit daha farklı bir dünya gözü derken yine blog yazarlarından olan (ona yazar diyorum çünkü kendisinin yazdığı bir şiir kitabı var) ablam Şerife Mutlu sayesinde Blog la tanıştım ve çok mutluyum bunu kendisine borçluyum.

Şimdi blogda yazıyorum dilbilgisi ve imla kurallarıyla başım dertte çok zorlandığım ve moralimin bozulduğu zamanlar yaşıyorum ama böylece öğrenmişde oluyorum. İnsan yazmasada, yazanları okuması, yorumlar yazması ufkunu genişletmesi bir şeyler öğrenmesi harika bir olay. Yani blog içinde olmak bana mutluluk ve heyecan veriyor iyiki blog var
Şimdi bende...

F.Güneş ergen
Hasan Göksu PBahçe
Alphher ..

Sizleri mimledim