- Kategori
- Evcil Hayvanlar
Minik Reis'in Öyküsü
Bugün hayatımdaki en zor günlerden birini yaşadım. Çok zor bir gün geçirdim çünkü minik kedim Reis öldü. Reis aslında benim değil mahallemizin kedisiydi ama onu kendi kedim gibi sevdim ve baktım. Reis bizim oradaki otoparkta doğdu. Kardeşlerinden çok özel bir kediydi. Çok zekiydi ve o şirin zıplamalarıyla ve sıcaklığıyla kendini diğer kardeşlerinden daha sevilir kılıyordu. Bende hergün onu ve kardeşlerini besledim. Sonra bir gün yemek vermeye gittiğimde yoktular bende gittiler diye üzüldüm. Sonra birgün fotokopicinin önünden geçerken bir kedi gördüm. Çok tanıdık geldi. Ona yemek verdim. O sıra fotokopici abi dışarıya çıkıp onun o kedilerden olduğunu söyledi. Hemen tanıdım ve sevdim oğlumu. Sonra öğrendim ki kardeşleri gitmiş sadece sarı beyaz minik kedim kalmış. Fotokopici ona bakıyormuş. Adını da Reis koymuşlar. Minik Reis...
O günden sonra her zaman onun yanına gittim. O benim kedim olmuştu resmen. Birgün onun kayıp haberini verdiler. Saatlerce onu aradım. Sonra buldum ama yanımdan gitti. Fotokopici bulmuş Reis'i. Ameliyat ettirmiş. Hiç istemedim bunun olmasını. Hayvanın doğasıyla oynadılar. Sonra Reis'i bir kere gördüm. Bir daha da sınavlar dolayısıyla gidemedim. Bugün oraya gittim. Reis'i sordum öldü dediler. İlk önce anlamadım bir daha sordum öldü dediler. O zaman dünya başıma yıkıldı. Reis'e araba çarpmış. Reis kelebeğin peşinden yola atlayınca olmuş bu olay. Başını çarptığı için olay yerinde hemen ölmüş. Gömdükleri yere gittim dokundum Reisime. Adam bunları anlatırken ağlamamak hatta bayılmamak için kendimi zor tutuyordum. Sonra hemen hızlı adımlarla eve geldim ve saatlerce ağladım. Bunun inanmak istemiyordum. Benim Minik Reis'im ölemezdi. Beni bırakamazdı. Buna hala inanmıyorum. Onu seven kişiler yaşadığı sürece o ölmeyecek.
Benim hep kalbimde yaşayacak.
- Toplam blog
- : 40
- : 1163
- Kayıt tarihi
- : 06.02.13
1999 doğumluyum. Yazmayı,okumayı çok seviyorum. ..Düşündüklerimi hissetiklerimi insanlarla yani s..