Mısır'da katliam!

Bizim ülkenin demokrasisi ile Mısır’ın demokrasini karşılaştırınca, daha şanslı olduğumuz söylemek gerekiyor.

Mısır’da darbe(!) yapan ordu, kendisi ile inatlaşan Müslüman Kardeşler Örgütü militanlarının üzerine ateş açarak 200 civarındaki insanın öldürüp, 4500 civarında insanın da yaraladığını basından öğreniyoruz.

Basının attığı manşetlere bakacak olursak, insanın tüylerinin diken diken olması gayet normal görünüyor. Çünkü olayda, kan, gözyaşı ve yitirilen hayatlar var.

Bu olaya, Mısır’ın sorunu olarak bakmak mümkün değil. İnsan olarak böylesi vahşetlere karşı durmalıyız. Tepki göstermeliyiz. Ancak tepki gösterirken, sarıklı, cübbeli, yeşil bayraklara sarılmadan, insan olarak tepki göstermeliyiz. Tıpkı Gezi Park eylemlerinde olduğu gibi…

Demokrasi’den söz etmişken, bizdeki demokrasi anlayışı ile Mısır’daki demokrasi anlayışını kısaca karşılaştıracak olursak, orada halkın üzerine direk, gerçek mermilerle ateş ediliyor. Bizde ise halkın üzerine plastik mermiler ve biber gazı kapsülleri ile ateş ediliyor.

Orada 200 kişi ölüp, 4500 kişi yaralanırken, bizde 6 kişi ölüyor, 8200 kişi yaralanıyor.  Yaralıların 12’si gözünü kaybederken, 60 civarındaki yaralının hayati tehlikeleri hala devam ediyor.

Netice itibarıyla; orada da demokrasi yok, burada da demokrasi yok. Orada halkın üzerine ateş açanlarla, burada halkın üzerine biber gazı ve plastik mermi atanların aralarında fazla bir fark yok. Her ikisi de hedef gözetmeksizin, kanunlara, nizamlara aykırı hareket ederek, insanlık suçu işliyor.

Oradakilerin DESTAN yazıp yazmadığını bilemem, ama bizimkiler hep DESTAN yazıyorlar ve bizzat Başbakan tarafından ödüllendirilip, en düşüğüne 4 maaş olmak üzere paralar veriliyor. Verilen paraların kime ait olduğunu hiç sormayın.

Mısır askeri yönetimine en büyük tepkiyi biz gösteriyoruz. Çünkü Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Mursi’yi kardeşi ve yandaşı olarak görüyor.

Tüm dünya Mursi’ye sahip çıkmazken, bizim bu kadar sahip çıkmamız, bizi dünyada yalnız bırakıyor.

Suriye sınırımızda olup bitenler ayrı bir konu. Ancak ülkenin hızla bölünmeye doğru gittiğini görmemek için bakar kör(!) olmamız gerekiyor.