Monolog çarpışmalar

Bencil miyim gerçekten yoksa ucuz bir kıskançlık mı bu bendeki? Anlamsız kaprislere boğulup sebepsiz fırtınalar mı koparıyorum bir bardak suda yoksa kendimi ortaya koyuyorum zırvalığına inanışım mı bu çığlıklarım?

Ne yapmaya çalışırsam çalışayım olmuyor işte. Çok sevdiğimden de yapıyorsam yanlışa varıyor,sebebim nefretimse de...

Barışamıyorum işte kendimle. Susup sessiz kalsam da deliler gibi çırpınıyorum avazım çıktığı kadar bu değil benim yapmak istediğim diye...

Neyi, nerde kopardığımı, neyin nerde eksik kaldığını, neden herşeyi saçma sapan çıkmazlara taşıdığımı bilmem lazım. Bunu bulabilecek de yine benim.

Hiç kimseyi kaprislerimle boğmaya, çıkmazlarıma taşımaya, varolan güzelim hayatlarını berbat etmeye hakkım yok. Kimse mecbur edilemez sevgisi uğruna bile olsa böyle bir işkenceye katlanmaya. Kendini ne zannettiğini, bunlarla nereye varmaya çalıştığını da bilmiyorum Selma. Ama şunu unutma yine de rakibin sensin. Çırpınıp dursam da karanlık sularda, eğer koyarsam kafama alt etmeyi aydınlığımla, tek bir siyahın kalmaz ruhumda.

Her zerremi acıtsa da yok oluşun kavuştukça aydınlığıma rastlanmayacak bile adına. İstediğin kadar yıkmaya çalışsan da yeniden inşa edeceğim duvarları, engelleyemeyeceksin iyi yanımı.

İçten içe gözyaşlarımla seyredeceğim bitişini ama senin için en son yapacağım şey olacak bu anlamsız tantana. Üstüne attığım toprakla geri gelemeyeceksin asla. Ben kararımı verdim sen sadece kendini kolla. Ben hazırım ama hadi bu sefer de önce "sen" başla!!!