Mükemmel...

Yılını tam hatırlayamadığım ama o günü unutamadığım bir başka anım..
Galiba dersaneye gidiyordum, kafam dalgın, elimde kitaplar... Dolmuşa bindim ve bir yarım saatlik yolum var. Pencereden dışarsını izleyerek bitirdim yolu ki farkına vardım inmeme çok az kalmış.. Nedense bir anda içimi bir heyecan sardı ve ayaklandım..

İnmeme yakın bir anda yüksek bir sesle: 'MÜKEMMEL !! bir yerde inebilir miyim??' dedim ve tahmin edersiniz kahkahaları.. MÜSAİT bir yerde diyeceğime MÜKEMMEL demiştim.. Utandım, sıkıldım bir an önce inmek istedim.. Şoför sağa yanaştı ve durdu, bana dogru arkasını döndü ve: 'küçük hanım size layık değil bu durak ama idare edin artık!!' dedi..

Ve artık kahkahaların ardıarkası kesilmedi.. Bense gülsem mi aglasam mı anlamadım ve indim o mükemmel yerde....