Müslüman Terörü (Nerede Terör, Savaş, Darbe varsa orası Müslüman bir Ülkedir.."

İnsanlığı falan unuttuk artık, dünyanın neresinde bir patlama bir savaş bir darbe bir kargaşa hatta “meydanlarda” toplanma varsa orasının “Müslüman” ülke olduğu saptandı, yapanların da…

*** 

Aslında dünya Sovyetler Birliğinin yıkılmasını bekliyormuş birbirinin altını oymak için…

Diyeceksiniz ki Sovyetler yıkıldı ne oldu yeni devletler mi doğdu; hayır ama doların markın sterlinin, borsanın sonra da avronun yani paranın hâkimiyeti ortaya çıktı.

Yeni bir ülkeye ne gerek var paran var mı alkışlar yalanmalar hep sanadır, kıble PARA…

Onun içindir ki yalakalık meslek oldu, din sömürüsü ise dünyanın en büyük anonim şirketi…

Dört din var belli başlı olan, bizde dört mezhep hepsi anonim şirketin ortağı hepsinin de bu şirketten neredeyse eşit oranda “kar payı” var. Kaybeden var mı? Şimdiye kadar hiç olmamış…

Hadi bilin bakalım; Körü körüne inanan vatandaşa ne var? Sadece “üçün biri…”

***

Alın terine ne oldu? Varsa şayet sendikalar nereye gitti. Hadi hepsinden vazgeçtik “insan” ve insanlığa ne oldu?

İnsanlık öldü dersem doğru ama “insan” ölür, yani yok olur mu “evrende…”

Bence mümkün değil yok olmaz. Dünya var olduğundan beri insan da var. Çok değişti denemez, tek değişiklik daha önce hayvanlar gibi dört ayakları üzerinde, yani iki ayağı iki eli üzerinde yürürken dikleşmesidir.

Yani yataydan dikey geçişe…

Peki, ne zaman “insan oldu” bence hala insan olamadı, içinde binlerce hayvani duygular var ki savaşların kavgaların çıkmasının sebebi de bu duygularının önlenememesinin sonucudur…

***

“İnsan” olabilmek için aklınıza gelen ne varsa yapmaya çalışıyor, öncelikle tarımla uğraştı sonra sanayileşmeye başladı, çağları atladı bilişim çağına ulaştı…

Ve son iki çağda, 20 yüzyıl 21 yüzyıl da, dünyanın hemen her yerine özellikle de “Müslüman” ülkelerde vahşetler yaşanmaya başladı…

Yani insanoğlu doğayı ilmi bilimi yenmeyi başarıyor ama vahşeti yenemiyor…

Neymiş efendim “insan”

Peki, vahşet kin nefret, savaşlar isyanlar darbeler nifak tohumu, kıskançlık neyin nesi?

Dünya tarihi yazılıyor sayfalarca, insanlık tarihi de ama tek tip canlı olan insan tarihi karmakarışık.

Tarih bitse insanlık biter mi?

Nah biter, birileri çıkar kendini peygamber, diğeri çıkar kendini kral, başkası imparator padişah şimdilerdeki moda ise cemaat lideri ilan eder tarih yazamasalar da “insanın” canına okumaya devam ederler…

Ve pisliklerini örtmek içinde; sanki Tanrı’nın kiliselere medreselere sinagoglara camilere tapınaklara ihtiyacı varmış gibi bunları devasa büyüklükte yapmak isterler.

İşte tam bu sıralarda da  “insan” ölmez ama “insanlık” ölmeye başlar…

***

Korkumuzdan, korkularından her zaman kullandığımız bir cümle var; “terörün dini imanı milliyeti olmaz…”

Olmaz ama Batı ve ABD terörü dinselleştirip “Müslümanlaştırmaya” başladılar. Ne diyeceksiniz, kimse itiraz etmiyor karşı koymuyor ama gerçek bu; Terör “Müslümanlıkla” el ele…

Şu anda bölgemizde dünyanın birçok yerine savaş, darbe, iç savaş kargaşa var, ama nedense hep “Müslüman” toplumunda…

Yani Hıristiyan’dan Katolik’ten Musevi’den Yahudi’den neden terörist çıkmıyor 21 yüzyılda? Çıkmaz olur mu ama onlar işlerini “Müslüman” teröristlere havale ettiğinden “onlardan” terörist çıkmaz havasını soluyoruz…

Şu üç terime dikkatle bakın;  “Para, Düşman, Müslüman…”  Bu üç terim “İslam Âleminde” artık yan yana anılıyor sıkça, neden? Çünkü “İslam” âlemi ilkel olmayı başaramadı…

Sanki çok matahmış gibi biz de; hala bedevi yaşamını yeğliyor hala beleşe sadakaya bel bağlıyor dinimizin sömürülmesine izin veriyoruz…

Dünya insanları çağdaşlığın modernitenin ilmin bilimin aşkın sevginin doruklarında, bizler hala dört ayaklı insan taklidi yapıyoruz. Aklımız kullanamıyoruz bile, çünkü birileri bizim için düşünüyor karar veriyor ve uygula diye de emrediyor…

***

Şu hayvanlar âlemini örnek alsak ne güzel olacak hâlbuki. Dikkat ettiniz mi hayvanlar hiçbir zaman birbirlerini sömürmüyorlar, dünyada birbirini sömüren tek canlı “insan…”

Yani hayvanlar âlemini örnek alsaydık birçok şey sorunu acıyı yaşayamayacaktık, özellikle de şu iki şeyden uzak kalacaktık; Sömürü ve terörden…

Ne acı değil mi sömürülerden (din, vicdan, duygu) ve terörden uzak durmayı becerebilsek “İnsan” olmayı başaracak “insanca” yaşayacağız. Ama başaramıyoruz…

Ne tuhaf değil mi, güç sermaye, şöhret, savaş, para için seçimler yapıyoruz “insanlık” aklımıza gelmediği, “insana” yatırım yapmadığımız için de seçtiklerimiz “insanlığın” içine ot tıkıyorlar geleceğimizi ipotekleri altına alıyorlar…

Böylece ne huzur ne mutluluğun tadına varamıyor, bir türlü çağdaş toplumların sahip olduğu hem de en yıkıcı savaşlar sonrasında sahip oldukları “refah düzeyine” ulaşamıyoruz…

Tek çözüm demek ki neymiş; İnsanlığı öğrenmek…

***

Ne diyor büyük usta Erkin Baba Mehmet Pekün’ün şarkısında;

“Zor dostum zor, sevilmeden sevmek…”

  …

Zor dostum zor, gülerken ağlamak…”

Hoşça ama daima sevgiyle kalınız…

Erdoğan ÖZGENÇ