Mustafa Özke şiirleri

“bir sözcük ustası”

İyi ki şairler var, şiir var. İnsanlar birbirleriyle oynaya dursun, sözcüklerle oynayan güzel insanlarla haşır neşir olurum. O güzel insanların, şairlerin güzel şiirleriyle yunar yıkanırım hatta kırklanırım bunca kirlenmişliği bertaraf etmek istercesine. Erich Fried’in o müthiş şiiri gelir aklıma hemen: “ çocuklar kurbağalara taş atar, şaka olsun diye; kurbağalar ciddi ölür”

Şairler geçer aklımdan film şeridi gibi. Aklımda kalan dizelerini mırıldanırım. Birden, bir şiire takılırım: “…uykum kaçtı/ sana gelirse/ gönderme” Sonra bir şiir daha:” yıllar savrulur/ karanfiller gibi/ güller de kurur / umut bu/ sen soldu dersin/ bende can bulur”

Bu dizelerin yazarı gelir gözlerimin önüne, gülümserim ve başlarım diğer şiirlerini okumaya. Adanalı şair dostum, aynı zamanda gazeteci Mustafa Özke’nin şiirlerini epeydir izliyorum. Tarzı benimle tıpatıp benzeyen, sözcük oyunlarını çok seven Mustafa Özke’nin şiirlerinden söz ediyorum. Kısa, yalın, ironik, okunası güzel şiirler. İstedim ki, benim kadar sizler de tanıyın bu şiirleri ve ezberinizde kalanları mırıldayın ara sıra, giderin içinizi kaplayan sıkıntıları.

sen kızkulesi

ben sözkölesi

yok farkımız

iki satır yazdım

hapsetti körolası

  ***

hüznü

biraz sonra

toprağa düşecek olmasındandı

kurumuş çınar yaprağıının  

ya sevdiğinden ayrılacaktı

birlikte olmayı çok arzuladığı     

ya da hasret kaldığına kavuşacaktı

tıpkı benim gibi

***

severken

kırarsam kalemi     

giderken

kursağımda kal e mi

***

seversen

yaran tez kapanır  

gidersen parantez!

***

Seviyorsan hıçkır ağla

Adana’ya her gittiğimde kendisiyle sohbet etmekten keyif aldığım şair, yazar, gazeteci dostum Mustafa Özke’ye yolunun açık olmasını diliyorum.

şimalden es

eski eski günler

mazide kalmasın

sesime ses ver

inceldiği

yerden

nabzımda dolaş

uçurtmam

rüzgarda

savrulmasın