- Kategori
- Şiir
Muştu

MUŞTU
Dünyanın en güzel melodisiydi senin sesin;
Hem güftesi, hem bestesi enfes bir şarkıydı,
Kuşlar bile susardı dinlerken bu ritmik kaydı,
İçimdeki kor yangını söndürürdü nefesin.
Eylül güz değil, ilkbahar olmuştu gelişinle;
Güneş yeniden şevkle can vermişti tabiata,
Gezegenler dönerken selam verdi kainata,
Kalbim işleniyordu nakış nakış el işinle
Sonra güneş söndü sanki baharım kış olmuştu;
Bülbüller susmuş, güller solmuş duymuyordum ses,
Aşkım; gönlümün cansuyu, anla artık prenses,
Yok mu şimdi bana vereceğin güzel bir muştu?
- Nedim Yüksel ÇAKIR
www.facebook.com/NedimYukselCakir