Mutlu bir yaşam öyküsü

İki oda bir aralık

küçücük bir mutfak

Banyo lavabo ve tuvalet

olup biteni de bu kadar işte, gördüğünüz şu bizim evimiz ..

63 yılımız bu evde geçti

Çocuklarımız bu evde doğdu, büyüdü

okullara gitti, askere gitti, gurbete gitti, gelin gitti

ve biz ikimiz bu evden hiçbir yere ayrılmadan yaşayıp geldik bugünlerimize…

Yokluklar yaşadık ama, mutluyduk

Acılarımız, hüzünlerimiz oldu ama, biz mutluyduk

Özlemlerimiz, hasretimiz ve vuslatımız oldu

Sevgilerimiz/sevdalarımz oldu

Savaşlar, kavgalar, afetler oldu

Hayallerimiz, rüyalarımız oldu ama, biz her zaman mutluyduk, mutlu kaldık …

Sevdik birbirimizi

Sevdik insanları

Paylaştık herşeyimizi

Hoşgördük birbirimizi

Saygılı davrandık, kırmamaya, üzmemeye özen gösterdik birbirimizi

Özverili olduk karşılıklı

Yerinde özür diledik, yerinde teşekkür etmeyi bildik karşılıklı olarak “ ben” demedik hiçbir zaman, daima “biz” dedik, biz olduk birlikte

Çocucuklarımıza örnek olmaya çalıştık, onlara anne-baba olduk, onları sevdik ve sevgimizi her an hissettirdik kendilerine…

Şimdi, yani bu gün, birimiz 73 yaşında birimiz 74 yaşındayız..

Bir göz oda içinde özenle büyüttüğümüz sevgi,saygı ve hoşgörü sayesinde oldukça mutlu, sağlıklı ve huzurlu günlerimizi yaşıyoruz.

Bundan daha büyük bir zenginlik, mutluluk ve güzellik olur mu hiç ?

Sobamız yanıyor, demlikte ıhlamur kaynıyor

Biz, şimdi sevgili eşimle geçmiş güzel günlerimizi, yavrularımızı, torunlarımızı yaşadığımız uzunca hayatımızı en ince ayrıntılarıyla anlatırken birbirimize heyecan ve iştahla; kâh gülüyoruz, kâh hüzünleniyoruz, ağladığımız da oluyor

Gözyaşlarımız daha çok mutluluğumuzdan oluyor

Ömrümüzün geri kalan yıllarını da yine bu evde, bu ağız tadı ve bu huzurla sürdürmek dileğimiz, niyetimiz ve kararlılığımız var

İyi ki doğduk, iyi ki birbirimizi tanıdık, evlendik ve böylesine bir güzelliği birlikte yaşadık / yaşıyoruz doya doya diyerek de kıvanç duyuyoruz doğrusu kendi kendimizle ..

Bizim gibi yaşamak isteyenlere aynı dileklerimiz olsun …

*muzaffer yıldırım