Napoliten arabesk

Fosili çıkmış

Bir rüzgârdır,

Bilinmeyen küfürleri

Üfürür.

Kaldırımda;

Can çekişmenin

Uyuması debelenir.

Ayazlardadır

Kimsesiz duygular.

Yaşlı teyzenin

Falları,

Hep kapkara.

Yasaklarda,

Bir sarhoşluk.

Anılarımla

Aramızda,

Kapanmayan boşluk.

Oysa ki

Taverna’da,

Gecenin geç saatleri,

Anlamadığım havalardan çalıyor.

Kristal kadehlerden,

Doğmamış sevdaların

Yapmacık köpükleri taşar.

Öpüldükçe canlanır,

Pembe rujlu dudaklar.

Barlarda şarkı söyleyen

Esmer kızın;

Dayanılmaz ninnileridir,

Uyutur,

Doğmadan 

Ölen umutları.

Snack Barda

Viskisini yudumlayıp,

Sigarasını keyifle

Tüttürmektedir akşam.

Hep böyledir, böyle geçer

İstiklal Caddesi’ndezaman.

Yaşam, yünlü yatak,

Ölüm, üzerine örtülü yorgan…      (10 Aralık 2010 -8.şiir kitabımdan)