Ne büyük bir yanılgıdır her günü cennet sanmak

Evet siz...
Coşkuyla kanatlanan ak güvercinler,
Düşleri yüksekten uçan hayali bahar gençler...
Daldan dala konuyor şimdi sizde umutlar
Özgürce savruluyor göğünüzde bulutlar...
 
Elleriniz dolu, cepleriniz dolu
Avare kuşlar gibi uçuyor sevinçleriniz
Sarı bir ıslıkla besleniyor aşklarınız
Umrunuzda değil sizi büyüten eller
Sarıp sarmalayan gönüller…
 
Evet doğru,
Maviye açılır gençlikte tüm pencereler
Herkese dost görünür yakından bakınca aynalar
Her yaşın sırrını saklar iki yüzlüdür onlar
Şaşırtmasın sizi bunlar
Uzaktan eğlencelidir renkli hayatlar!
 
Ama gerçeğin beli kırmayın
Dağın tepesinde fazla kalmaz duman
Işık hızıyla yürür gider zaman
Bakınca uzunmuş gibi görünse de yaşam
Öyle çabuk geçer, öyle çabuk çöker ki insan
Bugünün genci ihtiyarı olur yarının hemen...
 
Acımasızdır zaman, an gelir aklı karışır 
Günler, aylar hatta yıllar birbirine dolaşır
Unutulur yaşayan da yaşanan da
Zaman bu ya, gözü kapalı oynar oyununu
Önce düşlerinizi sonra düşlerinizin çocuklarını
Sonra da torunlarını alır oyuna
Oynar, oynar da oynar!..
Koyun koyuna besler sevinçle hüznü.
 
Bir zamanlar tılsımlıydı avuçlarınızdaki anahtarlar
Ardına kadar açılırdı tüm kilitli kapılar
Rengarenk olur, huzur toplardı yüreğiniz
Boş kalmazdı güzele/iyiye uzanan elleriniz
Hep böyle sürecek sanırdınız
Her günü cennet bilirdiniz!
Gerçeği bir kenara atıp
Geçmişi, geleceği unuturdunuz...
 
Gün geldi;
Dağlar devrildi, dumanlar çekildi
Yıldızlar söndü, rüyalar bitti
Gerçeğin ışığı son kez yandı
Ve farklı sabaha açıldı gözleriniz...
 
Baktınız ki; güneş denize inmiş
Yaşama karanlık çökmüş
Saatin tik-takları yavaşlamış
Yanlış gösteriyor akreple yelkovan
Ve siz yaşlanmışsınız...
Oysa ki; daha dün çok gençtiniz,
Henüz durmamıştı saatiniz
Ama bugün ürkek ve titrek yüreğinizle
Sevdiklerinize veda ediyorsunuz
Şimdi ayrılık zamanı,
Uğurladıklarınız gibi uğurlanacaksınız...
 
 

Rukiye Çelik/ANKARA
10 Nisan 2012