Ne Çok Anılarımız Var Anne

Kaç yıl geçti yokluğunda Anne

Ne çok şey anlatırdın olsaydın bana

Sen gibi bir Annenin evladı olmak yeter

Yüreğin bir başka güzeldi be Anne…

Ne güzel bir insandın kimseleri kırmazdın

Dilinden bal damlardı bunu bilirdi herkes

Kendini yorduğun kadar kimseleri yormazdın

Zamanı seninle paylaşmak bir başkaydı Anne…

Bambaşka bir insandın hayranım ben sana

Dilinde yalan yoktu kini nefreti bilmezdin

Mutlu olsun isterdin bütün evlatların

Hem de sevenin çoktu, seviyordun bizleri…

Böyle güzel Annenin evladı olmak onur

Geçip gitti yine bir yıl, acımız halâ taze

Bu hayatı senin sevginle yaşamak onur

Seni anlamayanlar da zaten yok onur…

Seni kaybettiğimiz günden bu güne

İçimiz hüzün dolu gözümüzde yaş

Saygıyla eğiliriz hatıralarının önünde

Kavuşacağız hayat bitiyor yavaş yavaş…

Eğer sevgi varsa, bil ki senin eserin

Geçip gitse de bir ömür silinmeyecek izin

Hiç bir şeye benzemez elbet bambaşka yerin

Ne çok anılarımız var hiç birisi unutulmuyor Anne…

Yorgun Kalemim