Ne olur üzme artık beni!

Ben, yaralı bir ceylanım,

Taa kalbimden vurulmuşum,

Kırık bir bahar dalıyım,

Çiçekleri soldurulmuş,

Ben, gonca gül idim,

Dalından koparılıp atılmış,

Kuru bir yapraktım,

Üzerine hüzünler bırakılmış,

Bir minik serçe idim,

Kolu kanadı kırılmış.

Ben, ruhum deli divane

Rüzgârlarla savrulmuş,

Biçareyim! Çare arayan,

Özlemle yoğrulmuşum,

Hasret denizinde boğulan,

Yapma!

Ne olur üzme artık beni,

DAYANAMAM!

Ben AY’ım, Güneş’im, Gülşenim,

Senden ayrı, seni yaşarım,

Hayallerine sımsıkı sarılmış,

Mutluluğu arayan,

SAKIN! Sakın vazgeçme benden!

DAYANAMAM!

Ayşen Arslangiray Kura