Neden facebook uyeligimi kapattim

Hayatimizda kimbilir kac kez buzdolabini acip bos bos bakmisizdir. Kimbilir kac kez, canimiz hic istemese dahi icinden birsey alip atistirmis, sonra koltuga gecip oturmusuzdur. Televizyonu zaplayip anlamsiz anlamsiz dolasmisizdir kanallar arasinda. Doksanli yillarda hep boyle yasadik. Gayet masum seylerdi, ne ayip ne gunah.

Facebook, ikibinli yillarin buzdolabi bence. Bir farkla: evde yalniz degiliz! Canimiz istemese dahi icinden alip atistirdigimiz seyleri yerken, kuruldugumuz rahat koltugumuzdan izledigimiz televizyon kanallarini degistirirken yalniz degiliz. Birileri bizi izliyor, yaptigimiz seyleri biliyor. Sosyallesme ismi altinda sunulan sey, paylasmayi ve tartismayi henuz tam usulune gore ogrenememis, dusuncelerini ozgurce ifade etme rahatligini tam olarak yasayamamis bir toplumun hayatina destursuzca giriyor. Ironi o ki, ayni nedenden dolayi "paylasma acligi" ceken bu ulke, tum dunyada Facebook kullaniminda ilk siralara yukseliyor. Elimize verilmis keskin bir bicak gibi, istedigimizi "begeniyor", istedigimizi "siliyor", istedigimize "sovuyoruz". Facebook`tan ciktim cunku:

- Lumpenlikte sinir tanimiyoruz.

- Kisa cumlelerle kahraman olmak istiyoruz.

- Begenilen olma arzumuzu cok aciga cikariyoruz.

- Bilgi kirliligi icinde yasiyoruz. Ornegin olur olmaz vecizelerin altinda "Mevlana" yazmasi gibi.

- Bir zamanlar ancak en yakin arkadaslarimiza soyleyebilecegimiz seyleri, ulu orta paylasmakta sakinca gormuyoruz.

- Dini ve etnik kokene bagli nefretimizi olabildigince aciga cikariyoruz. Ornegin Van depreminden sonra, hayatini kaybeden kendi insanlarimiza karsi yaptigimiz inanilmaz irkci paylasimlar, Turk kokenli biri olarak beni derinden yaralamisti. Malum Israil saldirisi ardindan Hitleri goklere cikaran paylasimlar ise tam bir dumur etkisi yaratmisti bende.

- Surekli birsey paylasiyoruz. Bunlarin cogunlugu ipe sapa gelmez, tamamen dijital kirlilik yaratan seyler.

- Kafayi cekip kasetten Zeki Muren dinlemek varken, ertesi gun uyanir uyanmaz hatirlayip hemen silmeye yeltendigimiz sacma sapan seyler paylasiyoruz. Yada "bu falana gitsin", "bu filana gitsin" seklinde youtubedan sarki yayinliyoruz. Bunun bir paylasim oldugunu dusunuyoruz.

- Akilli telefonumuz varsa Facebook evlere senlik bir hal aliyor. Girip ciktigimiz mekanlara "chek-in" yapiyoruz, gordugumuz herseyi aninda fotograflayip yayinliyoruz, insanlar begenirse bir tanesini daha ekliyoruz ardindan. Begenmeyenlere kiziyoruz.

- Ozellikle siyasi konularda ucsuz bucaksiz munakasalara giriyoruz. Bunlar cogunlukla kutuplasma ile sonuclaniyor. Ne kadar sabit fikirli bir toplum oldugumuzu anlayip uzuluyoruz.

Bunlar ve simdi aklima gelmeyen diger nedenlerden dolayi Facebook uyeliginizi kalici olarak silmek istediginizde surpriz bir mesajla karsilasiyorsunuz: "Eger 14 gun icerisinde kullanici isminizi ve sifrenizi girerek giris yaptiginiz taktirde uyeliginiz otomatik olarak aktif hale gelecektir". Demem o ki, 14 gun sabretmeniz gerekiyor ve inanin bu benim icin kolay olmadi. Gecen iki haftalik sure boyunca bagimlilik derecenizi ve anlamsizligin boyutunu daha iyi anliyorsunuz.

Doksanlar daha guzeldi. Kurulun koltugunuza, degistirin kanallari dilediginiz gibi, siz ve sadece siz.