Neden korku?

Ölüm korkusu

İnsanların korkusunun başlıca sebebi hayatın son bulma korkusudur. İnsan, ölümsüz olsa asla korkmaz, neden korksun ki.

Korku, zarara uğrama, bir kayıp,  bir yok oluşun sebebi... İnsan zarara uğramayacağını bilse yapacağı işten korkmaz. Veya ölmeyeceğini, hayatının yok olmayacağını, ölümsüzlüğü bilse silahın önünde durmaktan veya bir uçaktan atlamaktan korkar mı? Veya bir elektrik kablosuna dokunmaktan korkar mı? Demek ki korkunun nedeni zarar görme, bir kayba uğramak veya hayati derecedeki korku ise ölmek.

Peki ölmekten neden korkarız? Hiç düşündünüz mü?

Ölümde ölümsüzlük görenler ölmekten korkmazlar. Bu ne demek? Yani öldükten sonra başka bir zarar, ziyan görmeyeceğini düşünen, daha iyi bir yaşam süreceğini düşünen korkmaz. Yani öteki dünyanın varlığında cennet denilen mükemmel aleme gidileceğini düşünen ölümü aşk ile arzular. Onlar için bu dünya bir kaçış yeri, öteki taraf ise kurtuluş.

Öteki dünyadan neden korkuyoruz?

Çünkü ölüm bize öyle bir anlatılmış ki; bütün işkencelerin, bütün zulümlerin ve aklınıza bu dünyada gelebilecek en korkunç olaylarla karşılaşılabileceği konusunda çocukluktan beri bilinçaltına korku işlenmiş.

Mesela kabir azabı. Din adamları tarafından öyle bir işlenmiş, öyle bir anlatılmış ki, insan mutlaka cennete gideceğini bilse geçit kabir olduğu için oraya uğramadan gitmek ister.

İnsan aslında ölmekten korkmuyor, kabirden, anlatılanlardan korkuyor. İnsana savaşa git dersin sevgiyle gider, neden? Birincisi, öldüğünde kabir düşünmez. Bildiğimiz bir mezar düşünmez. Bir toprak üzerinde kalmayı, ortamda kalmayı bilinçaltından düşünür. İkincisi ise şehit denilen bir rütbe, bir mükâfat ile ödüllendirileceğini ve kabir azabı veya benzeri bir ceza ile karşılaşmayacağını dahası çok daha güzel bir hayatı olacağını düşünür. Ama yine de onu korkutan mezar dır.  Öldüğünde mezara değil de yer yüzünde bırakılacağını bilse ölümden bu denli korkmazdı.

Yarım, din adamlarının insanları böyle korkuyla Allah ı sevdirmeye çalışıyorlar. Birine korkuyla mı saygı duymak daha iyidir yoksa sevgiyle mi? Ama dedik ya “yarım din adamı”.

İnsanlar sanki Allah ın odunlarıdır. Allah onları yakıp keyif alacakmış gibi. Ya, Allah kendisini seveni neden yaksın? Siz sevdiğiniz eşyanızı yakar mısınız. Veya sizi seven birine zarar verir misiniz, onu yalar mısınız? Veya ona neden zulüm etsin? Bütün güç, kudret, irade hepsi onda.

Bu korkuyu iyi analiz edemeyenler de depresyona yakalanıyorlar. Onlara söylüyorum, Zeki Müren in güzel bir sözü vardır; “ben yaşarken ölüm var, ben öldükten sonra ölüm yok” diyor! Çok güzel söylemiş. Siz de böyle düşünün.