- Kategori
- Şiir
Nezihe'ye Veda
Acı bir mesajla irkildim birden
Nezihe Yükselen vefat etmiş virüsten
Meslektaşım, emekli maliyeci Kdz.Ereğli'den
Önce Tanrı'ya, sonra tıbba sığındık bu illetten
Aynı dairede, aynı odada çalışmıştık Nezihe ile
Bir aile gibiydik, bir kardeş, bir dost, sevgi dolu yüreği
Hep pozitif olurdu, görmedim bir tarışmasını
Arkadaşlarım da hep tanır, nasıl da iyi bir insandı
Ailesine, çocuklarına çok düşkündü
Yakışıklı bir eşi vardı, efendi, saygılı
Çocukları gelirdi daireye bazen, ilgilenirdi
Biraz kilolu bir arkadaşımızdı Nezihe
Akçakoca'ya bir meslektaş düğününe gitmiştim
Üst kattan salona göz attım, tanıdık maliyeci var mı diye
Salonun ortasından bir bayan kolu kalktı havaya
İşte o bayan meslektaşım Nezihe Yükselen'di.
Biz burdayız işaretiydi, sakallı halimle tanımıştı beni
Her can ölümü tadacak elbet, ne gelir elden
Nurlar içinde uyu, dost arkadaşım, meslektaşım
Mekanın cennet melekler yoldaşın olsun.