Nicoldu

Kalbimin acısı, beynime vurdu,

Çoktan terk eyledik, sılayı yurdu,

Düşman seyreyledi, dost sille vurdu,

Uğruna öldüğüm eller nicoldu.

Geleceğim için hayal kurardım,

Acıyan yaraya sevgi sarardım,

Sanki dolu vurdu soldum, sarardım,

Yoluna yandığım, yurdum nicoldu.

Dağlar tutam, tutam kekik doluydu,

Meyvesi mis kokar, çok da suluydu,

Ana kucağıydı, sanki halıydı,

Koşup oynadığım eller nicoldu.

Çeşmelerden, mis sulardan alırdım,

Derdi bırak, tasa hiç yok sanırdım,

Kara kıcı toplar, kangal bulurdum,

Mis kokan o dağlar, söyle nicoldu.

Kavaklar salınıp, kuşlar öterdi,

Köylü yaz gelince damda yatardı,

Düğün ola görsün, silah atardı,

O dostlar yumağı, canlar nicoldu.

Yiğit'i yadellere yolladı felek,

Burnuma tütüyor o bostan, kelek,

Yufkaya sarardık soğan, çökelek,

O cennet yarısı, eller nicoldu.

28.12.2016

 Ekrem Yiğit.