- Kategori
- Şiir
Ninni

Avuçlarımdan kayıp gittin ya...
Annenin ninnisi bu kulaklarda çınlayan
Hem ağlıyor, hem de ninnisini mırıldanıyor
Yavrusunu bulamayışına ağlıyor
Mezarının olmayışına ağlıyor
Ninni yavrum, ölen bebeğe ninni
Gece zifir karanlık, saklıyor bebeği
Annenin gözleri mum gibi
Eridi söndü ninni
Bir mumluk ninni
Yavrumu alıp da giden azrailim
Hadi beni de al, yavrumun yanına
Ya mezarı, ya bedeni
Olmayan kayıp bebek
Ninni yavruma, soğuk gecelere
Üşümesin bebeğim ver kollarıma
Dokunamamak, öpüp koklayamamak
Bir daha asla sarılamamak
Ninni küçüğüm uyuma
Üşüme, dinle bak sesimi
Dağlardan yankılanır
Sarar üşüyen bebemi
Ecel aldı da gitti bebeğimi
Ne mezarı, ne yeri
Ölümün soğuk nefesi
Kollarımda kaldı da ağlayamadan
Aman üşümesin, kayıp bebeğim
Eridi söndü ninni
Bir mumluk ninni
Aradı biçare kadın, bebeğini
Bulamadı da, koklayamadı
Boş mezar, soğuk mezar
Bedenini bulsa
Öpüp toprağına koysa
Bebek yok, annenin kolları boş
Avuç avuç toprağı sevse
Annenin bebeği yok
Mezarı boş
Yavrusuna ninni ninni
Bedeni bulsa toprağa koysa
Çığlıkları ninni,
Kayıp bebeğe ninni…