Nisa

Çok kolay sundular hayatı sana

O kadar özeldin ki sen ey özel nisa

Bulmak kadar, bilmek de gerek kadrini

Sen bile inanmadın ya ilk duyduğun da hani...

Şimdilerde eser yok eskisinden ya senin

Başka bir sınıftayım,

tanımadım sen kimsin?

Der gibi oldun da,

demekten mi utandın?

Utan utan da,

unutmadıkların da olsun bir kenarında!

Yüz defa anlatsam,

üçyüz de sorsam

Mübarek dudağından

İki kelime

almazdım be hocam...

Artık alma da yok, kalma da...

Ekim'in son günlerinden

Keşke dedirtecek kelime

bırakmadın sözlükten

Her yanlışı bin yanlışla onardım sana sana

Ne derdine derman ne de yar oldun bana

pişmanlığıma pişkinlik

Vicdanıma acizlik yaftası takan sen

Bin sene düşünsen de o minik aklınla

kavrayamazdın zaten

Bir gün anlayacak olursun bel ki

Belli mi olur,

bir an içinden geçmiş olurum

Geçiver boy aynasında arz- ı endam et

Bakıver bir sağına bir soluna

Sonra yapamadıklarına lanet et

Usulca dokun ansızın sızlayan uzuvlarına

Ve tekrarla dur içinden adımı

Sen yerine sana yalvarışlarımı

Cahile laf anlatmak, deveye hendek...

Sen gibisine ancak ya kocakafa kıl ense

Ya da çilli Sığek Köyü horuzu gerek.

Ez cümle beş beden büyük geldim sana...

Varsa eğer çekmişim ben her günahımı

İstersen umursamaz ol,

İster kandır kendini.

Gurura kurban gitti bunca senem

Oysa sen,

Vicdanıma yenikliğimden,

Yirmi sene otlandın hiç düşünmeden

Her ölüye rahmet okunur sessizce

Her gidene kırmızı bir gül ile güle güle...

Yokluğum koymaz amma,

Kimse de geçmez yerime...

Bırakıldığı gibi kalmaz yürek

Acıkmış katıra koklatılmaz her çiçek

Gittim de dönmedim bu kez,

Dönemecindeyken hayatın

Söylencek çok şey yok;

Yok çünkü çok geç

Alışkanlığındır bekle;

Bekle nafile döndüğüm meçhul günü.

Yedin de doydun aç katır gibi,

Bir gülü koklamayı öğrenmedin bir türlü.