Niye bana uzaksın?

Niye bana uzaksin sevdicegim?
Gözlerinin büyüsünü özlemedim mi saniyorsun?
Sözlerinin sicagi kalbimde bin efsûn.
Sen yokken kuyulara düsüyor düslerim.
Sen olmayinca, sevda yetim; ask öksüz, sefkat kimsesiz.

Sensiz, hesaplarin hepsi yarim kaliyor. Sensiz, defterlerin hepsi acik duruyor.
Hata etmisim, simdiye dek varligini hesaplamisim hep; cok gec anliyorum.
Yoklugun ne hesaba gelmez ismis; kivraniyorum, yaniyorum, agliyorum.

Beni unutmadin degil mi?
Unutmak ne garip sey ki, unutanlara unuttugunu da unutturuyor.
Dipsiz bir kuyuya düsüyor gibisin; icindeki unutus bin kuyuyu kuyuya atiyor.
Seni unutmak bana haram olsun.
Unutulmak ne aci sey ki; unutulanin unutuldugu kimsenin hatirina gelmiyor.
Sonsuz bir karanlikta yitiyor gibisin; unutulusun nice karanligi karanliga itiyor.
Senin unutman bana uzak olsun.

Alev üsür mü bi’tanem?
Tas katiligina yanar mi?
Dag yalnizligina aglar mi?
Ayriligin araya girmekten biktigi olur mu?
Yalnizligin da cani sikilmaz mi?
Göz yasinin da göz yasi döktügü olmaz mi?
Derdin de basi derde girmez mi?
Aciyi da vurmazlar mi?
İhanete de ihanet eden hainler cikmaz mi?
Yokuslarin da yoruldugu olmaz mi?
Sensizlik bir gün de senin yoluna cikmaz mi?

Benden sana yol cikar mi ey sevdicegim?
Ben beni bende toplasam, sen cikar mi ey sevdigim?
Ben beni benden cikarsam, elde sen kalir mi ey sevdigim?
Olmadi; ben beni bana bölsem, yine sen mi cikar sevdigim?
Ben beni benle carpsam, sen olur mu?
Görüyorsun ya, benden yana hep küsûrat ve küsûrat...
Hesaplar tutmuyor; dört islemin dördü de beni sana getirmiyor.
Denklemlerin beri yanindayim hep; sana denk gelmiyor yanimdaki hicbir sey.
Esitlik hep senden yana bozuluyor.
Ben bana kaliyorum; sifirlaniyorum.
Yok oluyorum; hesaplar bensiz tamam oluyor.

Yoksa, küs müsün bana ey sevdicegim?
Ya yolumu gözlemiyorsan?
Yollar ne der bana sonra; ben ne derim yollara?
Ya beni özlemiyorsan?
Sesler küser kulagima; heceler darilir dudagima.
Ya yüz cevirmissen benden?
Ne ederim sonra?
Kalbim kacar kalbimden; ellerim elimden cikar.
Ya gözlerim gözlerine hic degmeyecekse?
Isik kör kalir sonra; bakisim bosluga düser.

Orada misin ey sevdigim?
Seni sevmeler cumhuriyetindeyim.
Seni sevenlerin topraginda ayaklarim.
Senin baktigin daga cakili gözlerim.
Kalbim senin sevdigin, senin sevdirdigin gökleri emiyor.
Sana geliyorum.
Aynalar yolumu kesiyor.
Yogu var saniyorum.
Aldaniyorum.
Yollar dolaniyor; beni yine bana getiriyor.
Yoldayim saniyorum.
Hüsrana ugruyorum.
Yokuslarda susuyorum...
eraba kaniyorum.
Yaniyorum.

Aynalar da bikmaz mi aldatmaktan bir gün ey sevdicegim?
Sen yoksun diye kapatmazlar mi gözlerini?
Yollar da bir aksam üstü omzundan atmak istemez mi sensizligin yükünü?
Sana varmadiklarini anlar anlamaz yoldan cikmazlar mi?
Yokuslar yorulmadi mi hâlâ beni yormaktan?
Bir sabah isyan edip bas asagi dönmezler mi?
Serap cok mu memnundur susuzlari aldatmaktan?
O da su icmek istemez mi bir ögle vakti sevgilinin dudagindan?
Alevler üsümez mi, sevdicegim, sen yokken?
Karanlik seni görmeyi özleyip de acmaz mi gözlerinin bandini bir gece yarisi?
Isik bakisina degmeye can atmaz mi?

Niye uzagim sana sevdicegim?
Neredesin?
Sen ki icimde sizimsin; sanki senin gözünden dökülür göz yaslarim.
Sen ki, kalbimde issizligimsin; hep senin yaninda bekler sevdiklerim.
Sen ki, yollarin sonunda buldugumsun; önce de sonra da sana ugrar hasretim.
Sen ki, dagda gördügümsün; aslinda senin yüzünde kavusur Ferhat ile sirin.
Sen ki, köse basinda bekledigimsin; öyle ki hep senin gögsünde durulur kalbim.
Sen ki, kapi ardinda yolunu gözledigimsin; sadece senin yaninda teselli bulur öksüzlügüm ve yetimligim.
Sen ki, yanimda bildigimsin; ipini biraktim ceylanlarin.
Sen ki, icimde sakladigimsin; uzak olsun baskaca yakinliklarim.
Sen sevdicegimsin.
Yitigimsin.
Eksigimsin.
Susadigimsin.
Suskunlugumsun.
Sözüm sendendir.
Sözüm sanadir.
Sözüm sendedir.
Sözüm sensin.
Ben sustum, sen söyle iyiligimi...


<ı>Niye.. Niye uzaksin .....