Nöbetçi öğrenci

Mutfaktayım oğlum dersaneden döndü. Kızartmakta olduğum patateslerden bir tane aşırdı.

-Şttttt, yapma şunu. Kızdığımı biliyorsun.

-Tamam anne. Bir tane daha alayım, başka almayacağım.

-Biliyor musun anne? Bu gün hava çok soğuktu, dondum.

-Neden?

-Derse girmedim bu gün. Nöbetçi öğrenciydim. Çıkışa kadar bahçe kapısında nöbet tuttum.

-Bahçe kapısının nesini bekliyorsun söküp götürecek değiller ya kapıyı.

-Öyle değil yaaaa. Girene çıkana kapıyı açtım.

-İyi, dur ihtarına uymayanları da vurdun mu bari?

-Kimseye dur demiyorsun ki.

-Madem her girene çıkana kapıyı açıyorsunuz ne diye kilitliyorsunuz kapıyı?

-Ne bileyim? Öyle işte

-Eeee, başka neler yaptın?

-Bir de müdür bey'e misafirler geldi, müdür çay istedi onu söyledim.

-Allah allah, çay ocağına dahili hat çekmek o kadar zor mu ki müdür'e çay söyleyeceksin diye sen derse girmiyorsun. Yelpazeyle yelleyip ağzına da üzüm tanecikleri verdin mi müdür bey'in?

-Çok komiksin anne yaaa.

-Komik değil Kızgınım. Üşümüşsün bak. Ateşleneceksin yine. Sabahlara kadar ben uğraşacağım sonra. Çakal... Senin de dersten kaytarmak işine geliyor değil mi?

-Yok anne yaaa.

-Hadi bee, ben bilmez miyim?

Nöbetçi öğrencilik benim Öğrenciliğimde de vardı ama hiç değilse sokakta beklemezdik biz.

Şu nöbetçi öğrenci işi nedir bilen varsa Allah aşkına bir anlatıversin bana.
Haaa, diyeceksiniz ki senede kaç kere oluyor? Kaç kere olursa olsun. Rızam yok bir kere kardeşim, rızam yok.