Nohut tarlasına, buğday başağını anlatmaya çalışma

Babam hep derdi ki

Yüreğini yüreğiyle gören seni sevecektir

Sakın bunu unutma

Nohut buğdaydan anlamaz kendini de yorma

Yüreğimin sevinçlerini birbir yazacaktım daha

Mümkün yazacakken, baktım kalemim "Na-mümkün" yazdı

Murad diyeyim derken, yüreğim "Na-murad" dedi öylece kaldı

Belki benim hayatım da öyle sıradan bir masaldı

Masalımın içinde ise ne Leyla ne de Mecnun vardı

Anlatanı ben, konusu ben, dinleyeni ben olunca

Aklım gökten düşen o üç elma da kaldı

İnsanları ve yaratılmış tüm canlıları severim. Yazmak amatörce de olsa hayatımda bir süredir var...