O kül o küllü alaz

Şimdi iz düşüren akşamlarda
İncili bi utançla

Belki yaşlanmışsınız
Belki bi başınıza ölüyorsunuzdur

Şimdi dört kitaptan birinin sayfasında
Canciğer, dost, yakın, gönül deşen-ler
 
Belki bir yeriniz kanıyordur
Belki kanıyorsunuzdur

Kırmızı
Kırmızı
Yüreğinizin her çırpıntısı…
Çok eski
Çok eski kalem, kâğıdı
 (silgisi çok eski )

Teller
Aşk elinde esmer amber
El, ayak, dil ezer dalda üzümü
Fakirhanede afsunlu
Kenarı kırık bi tasla
İllâki kırmızı şarap içilir…

Düş -düşünüş aralığında adımlarken
Kabuklu, kabuksuz. Kalkansız, kalkan
Artılar- eksiler tartıda tartılırken
Çok derundan derun ses dalgalanırken
Diyeceksin ki:
- A be habetıktık,
 Yanmayan ne bilsin?

O mumyalı
O sevgi
O sevgili
O kül
O Kül

 -Alaz -

Küllü
Kuyular
Çağlayan 
Nehirler
Okyanuslar
 
Bi bakarsın insan, bi bakarsın insanlar
Balıkkartalı, çalıhorozu

Kimler unutulmadı ki?

“Beraber yaşanır…  Dövüşülür beraber… Ama herkes kendi payına ölür”

Nil Alaz