Öğretmenin hayat dersi

ÖĞRETMEN; 40 YIL SONRA BASTON DEĞNEĞİ İLE GÖRDÜĞÜ ESKİ ÖĞRENCİSİ İÇİN AYAĞA FIRLAYIP, ONU BAĞRINA BASANDIR.

Canım öğretmenim.

Sosyal iletişim sitesinde liseden 40 yıl sonra 100 kadar dönem arkadaşımızla irtibat kurmayı başarbilmiştik.

Sıra bir yer belirleyip, bir kahvaltı günü bir araya gelmişti. Hayattta kalan veya ulaşabildiğimiz 3 öğretmenize de ulaştık ve onları da getirdik.

Onlara özel bir yer yaptık. Tıpkı yüreğimizin özel bir yerinde yıllarca sakladığımız gibi. Çiçekler sunduk.

Bir anda beklenmeyen bir şey oldu.

Bir bayan dönem arkadaşımız  koltuk değnekleri ile salona girdi. Koltuk değneklerine rağmen zor yürüyordu. Hasta idi.

Canım öğretmenim herkesten önce farketti.

Yaşından beklenmeyen bir çeviklikle fırladı. yanına gitti.

Bastonun birini aldı, ona dayandı. yürüttü, beraber yürüdü. Öptü, sevdi, yerine oturttu.

Canım öğretmenim

Öğretmenlikten emekli olmuştu ama sanki bu kez de evlatlarına sahip çıkmaya çalışan bir anne gibi, her zamanki asaleti ve mütevaziliği ile insanlara hayat dersi vermeye devam ediyordu.