Okuyunca anlarsın

Her adisyona bir şiir bıraktım sana dair...
Buharlı gözlüklerin altında ağlamaklı gözlerim karda kısılır ve yalnızca umudu taşırdı yollarda

Hep sen vardın...

Koğuşta camdan utanarak girerdi serinlik
Ve bir efkar çığlığı
Karanlığı yırtar dağlara vururdu isyanını
İçmeyi unuttuğum sigaramda uzayan gri kül ölüm kokardı
Ve kabusların izini ıslak yorganım taşırdı birtek

Hep sen vardın
Ve artık pislik vardı kanımda
Bende bir kötülükle başladım herşeye
Ve üç noktayla devam ettim
Artık acıyordum ona
OKUYUNCA ANLARSIN...