Ölüm...

Soğuk bir gecede balkonda oturuyorum. Seni düşünüyorum.
Bir elimde sigaram diğerinde kalemim seni yazıyorum ama kelemle değil yıldızlarla.

Ben yazdıkça yıldızlar kayıyor. Onlar kaydıkça ben yeniden yazıyorum. Telefonumdan resmine bakıyorum. Sadece bana göstermediğin o tebessüm var yüzünde. Sen gülüyorsun ben ise ağlıyorum ama gözlerimle değil kalbimle. Kan yerine gözyaşı akıyor damarlarımda.

Sigaramdan son nefesimi alıp söndürüyorum. Dayanamıycam diyorum kendi kendime.

Son careye başvurmanın zamanı geliyor..

ÖLÜM!

Kesiyorum bileklerimi. İlk önce derin bir acı sonra bir rahatlık hissediyorum.
Akıyorlar oluk oluk bileklerimden ama ölmüyorum. Aksine vücuduma bir güç geliyor, seni unutmaya başlıyorum.

O anda fark ediyorum neler olduğunu.

Ben bendeki seni öldürüyorum sevgili kendimi değil!!