Ölüm çiçekleri

Savur külümü dumanımı savur
Keskinleşmeden bu kör öfke
Çekip bu canı saç savur

Sus… heceyi kelimeyi sus
Kan gölüne dönmüş feveranları
Daha da telef olmadan sus…

Bırak , dokunma düşenlere
Çakılıp yitenlere dip derinlerde…

Ölüm çiçekleri açıyor
Acı biber tadındaki sokaklarda
Kuru bir daldan ibaret şimdi sevdiğin sardunya

Bir buğuz serpilip büyüdü gece karanlıklarında
Sigara uçlarında duman duman tüterken hayatlar
Örtülü kinler ayan beyan oldu sokak köşelerinde

Ölüm çiçekleri açıyor şimdi
Ağı tadındaki hayatlarda

Sirenler çalsa da kızıl tonlarda
Faturası çıkarıldı her karenin