Önümüzdeki günlerde Kolestrol tavan yapacak.

Şu anda bu yazımı yazmaya başlarken bir mesaj geldi telefonuma. Gözlerimi yaşartan bu mesajı öncelikle paylaşmak istiyorum.

Mesaj Mehmetçık Vakfından. 'Değerli bağışçımız, kurbanınız Şanlıurfa ilindeki kesimhanede 4386 sıra numarası ile kesilmiştir. Şükranlarımızı sunarız.' yazıyordu beni çok duygulandıran bu mesajda. İçimi bir güzel huzur kapladı. Benim kurbanımın ülkemi korumak için gece gündüz, demeden, kar soğuk demeden cansiperane bir şekilde nöbet tutan Mehmetçiklerimin boğazından geçecek olmasının verdiği büyük huzur ve mutluluk bu duygu.

Gelelim yazımın konusuna. Biraz evvel haberlerde kasapları gösterdi büyük şehirlerde. Bugün bayramın ikinci günü. Kasaplarda beklenen uzun sıraları, herkesin gelip kestikleri kurbanlarının parçalanmasını, kıymalık çektirmesini ve pirzola yaptırmasını seyrettim bu haberde. Kasaplar gelen kişilerin enaz 10 kilo et parçalattırdıklarını söylüyordu. Etini parçalatmak üzere gelen kişiler de övünerek bu çekilen, bölünen etleri derin donduruculara yerleştireceklerini ve bütün kış yiyeceklerini söylüyorlardı.

Bir an düşündüm. Bayramde kesilen kurbanın, et alacak maddı imkana sahip olmayanlara dağıtılması gerektiği öğütlenmişti bize çocukluğumuzda. Ben küçük bir çocukken eve ayrıca et alınırdı kasaptan ve kurban eti eve girmezdi. Mahallede fakir, et alamayacak kişilere dağıtılırdı.

Şimdi nasıl bir düşüncedir ki bu kesilen kurban eve getirilip dolaplara depolanıp bütün sene ızgara, haşlama yapılıp yenecek.

Korkarım ki bu  kişilerde kolestrol tavan yapacak. Bu kadar et yenir mi?

Ben kurbanımı Mehmetcikle paylaştığım için çok mutluyum. Kurbanını buzdolabında saklayıp bütün sene yemeyi planlayanlar, bir dahaki bayrama siz de kurbanınızı Mehmetcik Vakfına bağışlayın.

Hiç değilse kolestrolünüz artmaz.