Onurlu bir adam...

Onur kelimesini ne zaman duysam Mahmut Amca gelir aklıma. Şimdi aramızda olmayan bu bilge adam, onu tanıyan herkesin aklında mutlaka derin bir iz bırakmıştır.Benim aklımda ise onur kelimesinin karşılığı oldu...

Mahmut Amcanın gözleri görmezdi. Belki doğduğundan beri belki de sonradan olmuştu, bunu bilemiyorum. Onu tanıdığım zamanlarda yüzünde onlarca derin kırışıklık vardı. Çok acı çekmiş olduğunu düşünürdüm ne zaman yüzüne baksam. Kapalı gözlerin ardından hangi düşüncelerin geçtiğini anlamaya çalışırdım ona bakarken. Mahmut Amca pek konuşmazdı. Çok gerekli olduğu zaman konuşur tok sesiyle tek kelimelik cevaplar verirdi. Etrafında kimse olmadığı zamanlar ise derin bir sessizlik içinde kıpırdamadan otururdu.

Tüm yaşamını küçük torbalara koyduğu baharatları satarak sağlardı. Bir elinde bastonu bir elinde baharatları koyduğu torbası o gün nerede durmaya karar vermişse orada oturur ve beklerdi. Onu hemen hemen herkes tanırdı ve ihtiyacı olsun olmasın herkes ondan birşeyler alırdı. Karabiber, kimyon, kırmızı biber... Mahmut Amca'ya herkes saygı duyardı. Çünkü bu gözleri görmeyen yaşlı adam birilerine muhtaç olmaktansa tüm zorluklara rağmen kendi hayatını kendi kazanıyordu.

Orada öylece otururken ne baharat sattığını belirten bir söz çıkardı ağzından ne de gözlerinin görmediğini gösteren bir hareket yapardı. Onu tanımayanlar bilmezlerdi bile göremediğini. Mahmut Amcanın durduğu yerin biraz ilerisinde dilenciler olurdu bazen. İnsanların paçalarına yapışır tüm güçleriyle onların duygularını sömürürlerdi. Kendilerine zavallı, hasta ve acınacak süsü vermeyi bile başaramayan insanlardı bunlar. Gözlerinden tembellik ve riya akardı. Mahmut Amca orada onuruyla dimdik dururken bu insanlar daha bir zavallılaşırdı gözümüzde.

Mahmut Amca bir gün aramızdan ayrıldı. Tanıyan herkes onu çok özledi. Çünkü o Mahmut Amca olmanın ötesinde başka bir şeyin sembolüydü. O, onurlu bir yaşamın engel tanımadığının, emeğin sembolüydü. O yaşlılığına, gözlerinin görmeyişine ve tüm zorluklara rağmen dimdik duruşun sembolüydü. O Mahmut Amcaydı...Şimdi onu çok özlüyoruz ve onun bıraktığı onurun anısını da...

RESİM: Minerva J. Chapman