Öylesine İşte

Ve uzun hasretlerin, sabırla beklenen özlemlerin, umutsuzlukları dibe vurduğu uzun zamanların son deminde olduğunu düşünerek demlenmekteyim...  Demli bir çayın kokusu yayılmış dört bir yana...  Buram buram kokmakta...  Oysa ki kimse bilemez ki bu koku burun deliklerimizi sızlattığı gibi...  Yüreklerimizi kaç kere sızlattı derinden...  Geçen zamanlarımın hesabını kimseye sormadan...  Kendimden sorunlu Sınırsız Sevgimle...  Gün geldi içimize limonun en ekşisi sıkıldı... Ama... Hep bir şekerimiz vardı hayatımız da... Oda yoksa tatlandırabilecek güzel günlerin hatırı... Sıkışınca girdi devreye... Hiçbir şey kolay değildi... Hele ki kelimelerle anlatılanlar kadar... Elbette zordu... Ama tüm zorlukları en yakınlarını kaybetmiş iki yürek olarak daha en zoru nasıl olabilirdi ki... Hatırlasana kayıplarımızın ilk günlerini... Hiç sanki yaşayamayacakmışız gibi...  İtiraf etmeliyim ki YAŞAYABİLİYORSUN....

Belki bir yanın hep yarım ama... Yarım yamalak yaşamayı öğreniyorsun bu sefer de...  Geçmişin çoğu zaman geleceğine istem dışı set vursa da zaman denilen şey hiç atlayamayacağını düşündüğün duygularından ve geçmişinden oluşan duvarı sana atlama gücünü veriyor... Farkın da olmadan... Ve farkına vardığında çok geç kaldığını düşünsende bir hamle yapıp atlamak istiyorsun...  Belki de hayatının en son hamlesi olduğunu düşünerek...

Evet geçmiş geçmişte kaldı...  Ama geçmişin de bizim geleceğimizin bir parçası olarak kalacağını bilerek... Hayatta kalan son sevdiklerimize tutunarak... Onları da kaybetmemek adına yaşanacak ne varsa çıkıyoruz bu yola... Hayatı belki de ilk defa planlamadan... Planlanan hayat hep süprizlerle dolu... Ve çoğu da acı....

Yaşanalardan ve yaşatılanlardan ders çıkartarak...

Sonra düşünmeyi önemseyerek olumlu olumsuz...  Ama olumlu yanlarıyla artılarının eksileriyle birlikte olduğunu bilerek... Ama eksilmeden daha bir yola...

Şimdi çıkmayı göze aldığımız bu yolda...

Sonunu tamamlayamam ve bağlayamam kelimelerimi... Şu anda ki gibi... Öylesine dökülüversin gitsin....