Oyun içinde oyun (1)

Bir haftadır Libya ateş altında. İttifak güçleri Libyanın tepesinde. Havaalanları, limanlar, askeri tesisler, zırhlı araçlar, ... ateş altında. Yerleşim yerleri yıkılmış, cesetler sokaklarda. İsyancılar zafer işaretleriyle, Kaddafi yanlıları mitingleri bayram havasına çevirmiş meydanlarda. 

Kan ve göz yaşı... 

Kim ne için savaşıyor anlaşılır gibi değil. 

Yiyecek, içecek ne durumda bilen yok. Her canlının hedefi farklı. Kime hizmet ediyor bilen yok. Libya halkı daha gerçeklerle karşılaşmış değil. Yakın zamanda aynada kendini görünce iş işten geçmiş olacak. 

Eyvah etmenin manasız olduğunu da görecekler. 

Herkes şunu bilsin ki hiç kimse başkalarının huzuru ve refahı için kendini ateşe atmaz. Atar gibi görünür. Öyle bir çabası varsa menfaat hesapları vardır. 

Tarih bunun kayıtlarıyla tekerrür ediyor. 

ABD hedefte Kaddafi iktidarı yok diyor. 

İttifak gidecek diyor. 

BM sivil katliam durana kadar diyor. 

Rusya haçlı seferi diyor. 

Türkiye Libya halkına silah doğrultmam diyor. 

Arap alemi kimin yanında olacağını bilmediği için boş ver diyor. 

Soru şu: Bu hareketin sebebi ne? Verilecek cevapların sayısı çok. Hangisi doğru? Tarafsız davrananlar bile şaşkın. Mısır'a, Tunus'a müdahale düşünülmedi de neden Libya? Oralarda halktan ölenler olmadı mı? Kendinize yakın insanları iktidar ettiniz de halk daha mı özgür oldu, daha mı iyi demokrasi geldi? 

Bakın Suriye karıştı. Sıra kime geldi? 

Suriye kapı komşumuz. Orada ısınan hava nereye doğru eser. Şimdilik bilinmez.