Oyuncaklar...

Bizim nesil çocukluğunda, karpuz kabuğundan tekne, gündöndü kafasından araba yapardı! Şimdi her yer elektronik oyuncak; İnsanın çocuk olası geliyor... 4x4 cipler, yarış arabaları, helikopter, oyuncak tekne ve gemiler, ağlayan, şarkı söyleyen, ağzı kulaklarında gülen tip ve bebekler! 

Geçen gün bizim kızçenin doğum günüydü; önüne gelen değişik bir oyuncak almış. Hele elindeki Şirin babanın bir şarkı söylemesi vardı ki sanki sanırsın gerçek! Tabi kızçe buna “Kadriş” diyordu. Komşu Kadiriye abla almış bu hediyeyi. Biz kendisine "Kadiriye" yerine, "Kadriye" abla dediğimiz için Kadriye abladan Kadriş’i de bir şekilde birileri türetmiş! 

Bilirsiniz özellikle “KADRİ” veya “ KADİRİYE”DEN birçok ismin türemesi normaldir. Velhasıl kerim o gün bu gün, içimiz dışımız “KADRİŞ oldu!” Kadriş şarkı söylüyor bizler dinliyoruz. Tıpkı burada olduğu gibi! Tabi kelimeler anlaşılmaz ve parça da yabancı olunca; bizlerde aklıselim insanlar ona Çince tezahürat ediyoruz. Tıpkı burada olduğu gibi! Bir kere iki kere tamamda; on kerede söylenmez ki? Öyle değil mi Hacıoğlu? :)) 

Kadriş, aile de öyle ünlü oldu ki (!) onunla yatıp onunla kalkıyoruz. Ö geldi artık, kussam Kadriş çıkacak! Yakında kucağında bir çocukla kapımıza nafaka için dayanmazsa hiç şaşırmam Canımcım:)) Ünlü Kadriş’in kasetini dinlemek isteyen varsa tıklasın! İyi seyirler... 

M.Talip Girgin