Özel bir ölüm...

Milliyet Gazetesinde bir haber; “Bir eli uçkurunda öldü”…

İtalya’nın çapkınlıklarıyla ünlü eski başbakanı Silvio Berlusconi’nin bir mumyasını yapmış İtalyan sanatçılar Antonio Garullo ve Mario Ottocento. Eski Başbakan’ın  eli uçkurunda temsil edildiği “İtalyan Rüyası” isimli bu mumya eser, Roma’nın merkezindeki Ferrajoli Sarayı’nda sergileniyormuş...

İtalyan halkının da yoğun ilgisini çekiyormuş…

Okuduğumda bir gülümseme yayıldı önce yüzüme, sonrasında  kahkahalarla gülmeye başladım. Hep kültür deriz ya, kültür farkı. İşte bu en güzel örneklerden birisi. Adam yıllarca devleti yönetmiş. Ne önemli kararlara imza atmış. Dünyanın tüm ileri gelen devlet başkanlarıyla görüşmüş. İyi ya da kötü bir siyasi kariyer sahibi, sevsek de sevmesek de…Ne Berlusconi’den, ne de halktan bir tepki yansımamış habere. Olsaydı herhalde onu da yazarlardı.

Şu işe bakın…Bir gün iki sanatçı çıkıyor ve bu eski başbakanın en büyük zaaflarından birini  yansıtan mumya eser yapıyor ve üstelik bir sarayda sergiliyor. İtalyan halkı da yoğun ilgi gösteriyor…Buna hoşgörü mü denir?  Sanatçıya saygı mı denir? Yoksa özgürlüğün ifadesi mi denir?

Bizde en masum heykellere dahi tükürülüp, bazı heykeller yerinden sökülürken, böyle bir durumun bizdeki liderlerden birine uygulandığını düşünmenin bile suç teşkil edeceğini düşünmeden edemiyorum…

30 Mayıs 2012