Özlemek

Özlemek; konuşurken sıradan bir kelime gibi gelir ama  özlemeyi bizzat yaşamak hiç de sıradan değil.

Sizin için değerli birini görmeyi,  O'na kavuşmayı arzu ediyorsunuz.

O'nunla ilgi yaşanmışlıkları gözünüzün önüne getirip  hasret duyarak tekrar yaşıyorsunuz.

Şu anda O'na ait ne varsa yakınınızda o eşyayı, o giysiyi elinize alıyorsunuz, kokluyorsunuz.

Ve düşünüyorsunuz şimdiki  yoğun duygularım? 

Özlemek? Evet!

Hasret? Evet.

Bu blogu yazmama sebep olan nedir?

Elimdeki uyku tulumu...

Sevgili torunum Mehmet Burak'ımızın uyku tulumu...

Karneler verilince okullar 15 gün sömestr tatiline girdi. Mehmet Burak henüz 2,5 yaşına gelmedi ama biz diyoruz ki, O'nun yokluğunu farkedip soran komşulara:

- Mehmet Burak karnesini aldı, 15 gün tatilini İstanbul'da geçiriyor. :-))

Şakası bir kenara. Karnelerin verildiği gün O'nu annesiyle birlikte İstanbul'a gönderdik. Bu hafta sonu dönmelerini bekliyoruz.

Yokluğunda odasına girmemeyi düşündüm çünkü bomboş oda hiçbir şeye benzemeyecekti. Ama  engelleyemezsiniz bazen kendinizi ve girersiniz.

Canım benim, odasında hala O'nun kokusu var, derin derin içime çektim. Gittiğinde düzeltmiştim ama uyku tulumunu karyolasının kenarında bırakmışım. Aldım elime birkaç kez kokladım taa, O'nun kokusunu hissedinceye kadar. Katlayıp dolabına yerleştirdim ve oturdum  bilgisayarımın başına. Tuşları tıkırdatan parmaklarım aracılığı ile sizlere  duygularımı özlemlerimi aktarmaya çalışıyorum:

Bir kez daha farkediyorum sevginin ulaşılmaz ve derin bir güç olduğunu,

Kavuşmanın güzelliğini hayal ederek,

Günleri sayarak,

İnsana yaşama sevinci ve direnci veren büyük gücün SEVGİ olduğunu kabul ederek,

Seveceğimiz kişileri bize lütfeden Yüce Yaradan'a şükrederek,

Sevgiyi doya doya, kana kana yaşamak ne güzel diyorum.

Hatta özlem duymak bile...

Sevgilerin içinde ilk sırayı alan çocuklardır ama eğer anneanne veya babaanne iseniz veya anne-baba; bu durumda ilk sıranın da önünde torunların sevgileridir.

Mehmet Burak'ın ablaları da var, başka şehirdeler, onları da çok özlemekteyim ama arada "yollar" var, gönüllerdeki hasreti bağlayan yollar...

Sizlere,

hasreti yaşamadan;

Sevdiklerinizle birlikte mutlu yaşamlar dilerim.

Sevgi dolu selamlarımla...

Yurdagül Alkan.

http://blog.milliyet.com.tr/sevgi-uzerine/Blog/?BlogNo=253894