Özünü Yitirmek Biraz Medeniyet

Hayat değişir insan da.

Hayatı da kendi de değişmeyen var ama.

Bunlara medeni diyemiyoruz.

Eskinin daha iyi olamayacağını var sayıyoruz çünkü-ki öyle zaten- yeni; yeni bilgiler, teknoloji, anlayış…

Medeniyete gidiş doğal bir yolculuktur, az veya çok bir gün zaten o seviyeye ulaşırsınız…

Ama gitmek istemezseniz durum değişir.

Birileri öyle.

Değerlerine tutunmuş bırakmam bu benim özüm diyor.

Ama bazı değerler medeniyetle çelişiyor.

Medeniyeti tercih etmeyenlere sözümüz olamaz, onlar yolunu seçmiştir; ancak hem medeniyim diyeceksin hem de elinde balta!

Ölüye ağlamak bile medeniyetle çelişir.

Bakıyorum da bizim şu anda yaşadığımız hayatın yarısına medeni ülkelerde “Ne yapıyor bu?” denir.

Bizi biz eden değerlerden kopamıyoruz. Bizi biz eden değerler ne kadar değerli onu da bilmiyoruz.

Tamam medeniyet insan olmaktır ama bazı insan davranışları artık bize bile tuhaf geliyor; örneğin medeni ülkelerde el öpme yoktur.

Öz de değişir göz de.

Değişmezse medeniyeti unutalım.