Özür dilerim yarınlar!!! Gidebilirim.....

Kırdığım her kalp'ten, geçtiğim dost'tan, yar'dan, ezdiğim börtü böcek'ten, kirlettiğim hava'dan, karaladığım her satır'dan, vazgeçtiğim her fikrim'den, hayalim'den..

Öte yana attığım her teklif'ten, giymediğim kıyafet'ten, hor kullandığım ayakkabı'dan, çöpe attığım ekmek'ten, yemek'ten, okumadığım kitap'tan, yazmadığım aklımdaki her mısraa'dan.

Gitmediğim sinema'dan, hayvanat bahçesi'nden, çocuk yuvası'ndan, bugün sırası değil diye, gitmediğim hasta'dan, bayramda gidip elini öpemediğm akraba'dan, hazırlanamadığım yolculuktan, üşütür diye kaçtığım rüzgar'dan, yakar diye kaçtığım güneş'ten.

Varamadığım her kapı'dan. Geçemediğim sokak'tan. İkide bir boyadığım saçlar'dan, kaşım'dan, kiprikler'den..

Dikemediğim her fidan'dan çiçek'ten, gül'den. Bilinçsizce kirlettiğim dünya'dan.. Hor gördüğüm kalp'ten, beğenmediğim mahlukat'tan, uykuya vardığım gece'den, sabahın serinliği'nden, akşam'ın ayazı'ndan

Düşünemediğim her düşünce'den..

Özür dilerim..

Ölüm öyle bir oyun ki.. her an gelebilir.

Ve ben, senden özür dileyemezsem.. Ve sen, hakkını helal etmezsen ben musalla taşında..

Yaaaa..

Girersem ansızın dönüşü olmayan yol'a.. usul, usul ağla ardımdan..

Biliyorum, her şey benim ardımda bensiz, sabah çektiğim kapı, çıkardığım pijama. İçtiğim çayın bardağı, akşamdan çıkardığım çorap, kirli işçi gömleğim. Yanağındaki öpücüğüm, kulağındaki söz'üm. Yatağındaki sıcağım,

Hepsi kaldı bensiz..

Hoşcakal yarın...

NoT: Bu yazı, İş arkadaşımızı, iş kazasında kaybetmenin hüzünüyle ansızın yazılmıştır. Gidecek gibi sarılsak hayata, yaşama, kırmasak kimseyi, üzmesek bir kalbi, kaybetmesek insanlığı.....