P a t l a m a

vakit ilerlerken yolunda

bendeki yoldu şaşan

birden elimden düşüvermişti yaşam

beliriverdi güz izleri

budala eylül

düşürüp budadı diye yapraklarımı

sarıyla teslim aldı sandı vücudumu

dışım nefessiz görülebilir

kalbim soğumadı henüz

avazımdan kesilmedi sesim

içimin ulağı dilim

yüksek perdeden  sesler biriktiyor

çelikteki yeşil filizin

ilk nefesini gördüğünde çözülecek

ezberledi hayat oyunlarını

yetkinleşti gezgin düşler ile

biliyor gül olmadığını

artık faka basmayacak

kısadır güz güneşinin saçları

gördüm / bildim

aldatır bahar güneşi

yaz güneşinde ısınır soğuk düşler

bu yüzden kırıyorum

bel bağlamıyorum, yalan yanlış aynalara

ne çok kalabalık, ne çok tenha olacak

orta içilecek sabah kahveleri

gözüm seyreyledi, ezberledi hepsini

içimde usulca koşan yaşam atları

daralan kapıda bekletiyorlar nal seslerini

saat çaldığında patlatacaklar karanlığı

misk-i amber kokusuyla çıkacak ortaya gün

o zaman, işte o zaman

dış dünyaya dokunacak ellerim

şimdilik ateş uyuyor içimdeki külde

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir