Paketlenen çocuklar

Büyük şehirlerde okumak giderek zorlaşıyor. Mesafelerin büyüklüğü çocukların ana okulundan itibaren servislere binmesi sonucunu çıkarıyor. Anneler ilkokuldaki çocuklarını servislere teslim ettikten sonra rahatlıyorlar. Servis ise benzeri güzergahlardan çocukları toplayarak okula ulaşıyor. Okulun kapısından içeri giren çocuk öğretmenlerini dinlemeye hazırdır.

Servis ile okula gitmenin zihinsel süreçlerden yarattığı etkiler neler olabilir. Üzerinde düşünülmesi gerekiyor. Önce okul servislerine binen çocuklar daha sonra çalıştıkları kurumun servisleri ile hayatlarına devam ediyorlar. Servisler özellikle küçük çocuğun aynı yüzlerle karşılaşmasını ve aynı güzergah üzerindeki çevre bilgilerini almasını sağlıyor. Böylece öğrenci evden çıktıktan sonra yine evindeki gibi servis arkadaşları ile yoluna devam etmekte. Taşıt içinde yer alan öğrenciler ise farklı sınıflardan olabilir. Aralarındaki iletişim bazıları ile yoğun bazıları ile yüzeysel olacaktır. BUrada bile bir seçkinleşen ve seçkinleşen öğrenciyi izleyen öğrenciler olacaktır. Bu kişi ile yanyana oturma onunla konuşmak önemli hale gelecektir.

Bu şekilde bir yapılanma bütün detayları ile incelendiğinde yaratıcılık önünde bir engel sayılabilir. Zira hergün aynı süreç tekrar edecektir. Değişim ihtiyacı ortaya çıktığında sürekli tekrarlanan davranış kalıplarına alışan bir kişi farkında olmadan değişime de direnç gzterecektir. Farklı bakış açıları ve farklı şekilde düşünme süreçleri olması gerektiğinde bunlar reddedilecek ve kişi geçmişte yaşadıklarını devam etmeye çalışacaktır.

Arkadaşlıkta uzun süreli ve yenilerin olmadığı arkadaşlıklar, aynı sosyal ortamlara, lokantalara, restoranlara sinemalara gidiş, aynı tatil yörelerinde ve bunların aynı şekilde tekrarlanması yukarıda anlatılan sürecin sonucu olsa gerektir. İşe başlanan işyerinden ayrılamama, işyerinde klikler içinde yer alma, üst kadamlere doğru ilerlemenin akla gelmemesi hep bu sürecin sonuçlarıdır. Buna bir de bu yazının konusu olmayan test'e hazırlık olarak aktarılan eğitimin de aynı süreci biraz daha sertleştirdiği ve kişiyi dirençli hale getirdiği düşünülürse.

Servise binen çocuklar üzerine evlerinden okulan giderken " Okula Teslim", dönerken ise "Eve Teslim" damgasının vurulduğunu hisseder gibiyim, tıpkı kargo taşıyan şirketlerin taşıdıkları paketler üzerine varış noktası dahgası vuıulduğu gibi.

Bu sebeplerden büyük şehirde öğrenim gören çocukların fırsat bulunulan her anda doğa ile iletişime geçmeleri ve doğa içinde yaşayabilir hale gelmesi gerekebilir. Zira alışılan süreçlerin tekrarı olarak yaşanan "fotokopi" günlerin kişiye verdiği en önemli zarar "macera" yaşama isteğini engellemesi, "risk" almaktan korku duyulması ve kendi başına karar verememesi süreçlerinin birini veya birkaçını paralel olarak başlatacak olmasıdır.

Bu açıdan fırsat varsa servis yerine otobüs ile veya yürüyerek okula gidilmesi bu sürecin etkisini biraz azaltabilir. Yukarıda da ifade edildiği gibi çocuk doğa ile ilişkisini yeniden kurmaya başladığında farklılık yaşanacak, yaratıcılık süreçleri önündeki engeller biraz olsun hafifletileyecektir.

Uslu ve terbiyeli çocuklar anne, baba ve öğretmenin konforunu arttırırlar söz dinledikleri için. Ancak anne, baba ve öğretmene evet diyen çocuklar arkadaşlarının veya dışarıdaki insanların söylediklerine de evet diyecekleri için kendilerini tehlikeye atabilirler. Bu yüzden çocuklara önce kendilerini korumanın öğretilmesi ve hayır diyebilir hale gelmesi tehlikeli "evet" sürecini etkileyecektir, anne, baba ve öğretmenin rahatı biraz bozulsa bile.