Paran çoksa kefil ol

Çalışma yaşamımda ve sonrasında gerektiğinde insanlara yardımcı olmak amacıyla kefil olmuşumdur. Bazen kıl payı üzülmekten kurtulduğum olsa da kimsenin borcunu ödemek zorunda kalmadım. Bu son olay hariç. Dört yıl kadar önce iflas etmek üzere olan bir esnafa, ticari araç alması için kefil oldum. İşi gereği bu taşıma aracına çok gereksinimi vardı. Ödeyeceğinden kuşkum yoktu.

Bu kefalet işleminden sonra emekli oldum. Aylığımı üçer ay arayla almaya başladım. Bu ayın başında üç aylığımı aldım ve dörtte birinin haczedildiğini öğrendim. Hayatımda ilk kez maaşıma haciz gelmişti. Kefil olduğum kişi, iflas ederek işletmesini kapatmış. Karısı evi terk etmiş. Oturduğu ev icra yoluyla satışa çıkmış. Kendisi kayıp. Telefonları iptal edilmiş. Ne kadar sıkıldığımı anlatamam. Hafiye gibi yoğun bir telefon trafiğinden sonra kendisine ulaştım. Arabanın trafik ekiplerince bağlandığını ve falan filan yedi emin’e teslim edildiğini öğrenip bu bilgileri banka avukatına bildirdim. Avukat bir akrabam, banka avukatıyla iletişim kurarak işlemleri hızlandırdı. Maaşımdaki haciz kaldırıldı. Benden kesilen parayı almak üzere adliyenin para ödeme gününde icra müdürlüğüne gittim. Eşim arabanın başında kaldı ben adliye binasına girdim. Bütün bu işlemler beni öyle germiş ki işimin hallolacağı büroya birkaç adım kala yer ayağımın altından kaydı adeta. Kafam önde tos vuracak koç gibi iki büklüm birkaç adım koşturdum, sonra havalandım ve güm diye yere çakıldım. Yarı baygın yerde yatarken etrafımdakilerin bağırışlarından ve telaşından havalanarak yere çakılmamın pekte hafife alınacak görüntü olmadığını anladım. Bir süre sonra kendime geldim. Ayağa kaldırıldım. Kesme şeker çiğnetip, su içirdiler sağıma soluma baktık ağrı sızı yok. İşimin olduğu bürodakiler de bağırışlardan dışarı fırlamışlar. Bu düşme sayesinde beni oturttukları koltuktan hiç kaldırmadan fotokopilerim çekildi, evraklarım imzalandı, param elime sayıldı. Teşekkürlerle oradan ayrıldım.

Bunları neden mi yazdım? Bir musibet bin nasihatten iyidir denir ya. Bu olay sayesinde edindiğim deneyimi sizlerle paylaşmak istedim.

Ben bu arabayı bulamayabilirdim. Başka bir şehirde sahte bir plakayla satılmış olabilirdi. Faizler hariç bana ödetilecek miktar on beş milyardı. Ticari kredinin faizi diğerlerine göre daha yüksek olurmuş. Yani on beş milyarla da kurtulamayacaktım.

Borçlunun evi icrada satışa çıkarılmış. Elinde senet ve benzeri belge olanlar satışa müdahil olmuşlar.

Arkadaşlar ben bu kişiye kefil olduğumda en az kefil olduğum miktar kadar bir senet almış olsaydım, evin satışında hak sahibi olabilirdim. Bu kadar sıkılmazdım. Düşmemim ertesi gününde yataktan kalkarken soğuyan kaslarımın acısıyla gözlerim dolmazdı.

Bilmem anlatabildim mi?

narçiçeği