Parti tutmak takım tutmaya benzemez

Döndük dolaştık yine seçim arifesinde son düzlüge girdik, girdik girmesine fakat kafalarda soru işareteri, kırgınlıklar, kavgalar. O senin adayın, bu benim adayım .

Ortada bir sorun var evet bunu inkar etmiyoruz birleşim ve dengelerin degişmesi konusunda ortak bir fikir de var. Bu bir savaş, ve savaşta her yol mübahtır ibaresine takılı bir zihniyette .

Kendi adıma konuşmam gerekirse benim için her yol mübah değildir .

Parti tutmak takım tutmaya benzemez yenilsen de yensen de diye bir durum yoktur. Tüm toplumun seninle aynı değereler üzerinde birleşmesi de bana saçma geliyor. Farklı fikirler olmadan çatlak sesler çıkmadan doğru ve yanlış arasındaki farkı bulamayız  .

Bir parti mensubu olmak için önce bir ideolojiye sahip olmak şart. Beni temsil edemeyecek ya da inancıma ters düşen bir ideolojinin arkasında durmam ya da durmakta kendi tezimizi çürütmek olur .

Bu yüzden attığımız her oy yaşam standardımızı, kalitemizi belirlemekte. Özgürlüklerden bahsediyoruz özgürlük ugruna birleşime gidiyoruz. Şunu unutuyoruz insanlar ideoloji ugruna hayatlarını, organlarını, özgürlüklerini, işlerini, evlerini kaybederken. Farklı adaylar peşinde biz de aslında inandığımız ideolojiyi kaybediyoruz. Aman seçim var birleşim şart, aman seçime kadar konuşma, bırak seçimden sonra konuşulur vb. mahalle baskısı içinde yaşıyoruz .

Bu yüzden inanmadığımız hiç bir adayın arkasında durmaya da gerek yok. Ben özgürlükten yanayım ve ideolojik siyasete meyilliyim. Şimdi susarsak inançlarımızı özgürlüklerimizi yitirmiş olacagız ve verdiğimiz kavga da kendimizi bıçaklayacagız ...