- Kategori
- Şiir
Pazar Destanı
Evvel eski, pazar gezmek zevkimiz,
İki saat kalmaya da alıştık.
Dolaşırız eşim ile ikimiz,
Alış ehli olmaya da alıştık,
Baba, amca, dayı, diyor pazarcı,
Yakınlıklar muhabbetin bir harcı.
Bilemeyiz kim samimi kim kârcı,
Selamları salmaya da alıştık.
Lakin şimdi durum biraz karıştı,
Tüm fiyatlar birbiriyle yarıştı.
Satılmayan kasasında buruştu,
Sebzelerde solmaya da alıştık.
Turp koflaşmış, kazık gibi pırasa,
Fiyat fahiş, bari işe yarasa.
Bu ne dedim, tezgâhtaki terese,
‘Yersen’ dedi, gülmeye de alıştık.
Her şeye maydanoz olan maydanoz,
Yeşillik içinde sanki oldu koz.
Taze soğan, ıspanakla verdi poz,
Füze fiyat dolmaya da alıştık.
Mücevherdir yeşil biber, hıyarlar,
Bu fiyatı kimler nerde ayarlar?
Elde görse haramiler soyarlar,
Gizli önlem almaya da alıştık.
İthal meyve elbet konmaz azığa,
Alam desen oturturlar kazığa.
Narenciye alıştırdı eziğe,
Biraz çürük elmaya da alıştık.
‘Kabak tadı’ vermez kabak, patlıcan,
‘Fasulye nimettir’ nasıl ister can.
Turfandaysa erik denen afacan,
Üstümüze silmeye de alıştık.
Harcıâlem değil soğan patates,
Seyirliktir, alınmıyor domates.
Kırık havuç seçiyoruz artık pes,
Karpuzları bölmeye de alıştık.
Kimler kurdu bu soygunun ağını?
Kimler yiyor kaymağını, yağını?
Dilimle alırdık bal kabağını,
Lahanayı dilmeye de alıştık.
Dar bütçeyle sorumluyuz geçimden,
Mal alırken taraftarız seçimden.
Meyvelerde çürük çarık içinden,
Birkaç sağlam bulmaya da alıştık.
Enflasyon mutfakta alevlenen kor,
İyiyi ucuza almak artık zor.
Peynir pahalandı, uygun oldu lor,
Evde yoğurt çalmaya da alıştık.
Yaşamanın daralıyor açısı,
Deliniyor hayat suyu fıçısı.
Pazarcılar oldu günah keçisi,
Onu suçlu kılmaya da alıştık.
Nasıl olur hallerdeki mezatlar?
Şaşırtıyor fiyatlarda tezatlar.
Pazarlarda dolaşıyor Nevzatlar,
Bakıp bakıp kalmaya da alıştık.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
- Toplam blog
- : 396
- : 128
- Kayıt tarihi
- : 13.09.11
Karamanlı Nevzat, 1947 yılında Karaman'da doğdu. Babasının adı İbrahim, annesinin adı Seyyide'dir..