Pes yani, bu kadar da olmaz ki!

Kimi zaman “nerede o eski Ramazanlar” dediğimiz de, alıngan olanlar ya da kızanlar oluyor.

Etrafımıza şöyle bir bakın bakalım, söylediklerime kesinlikle söyleyeceklerime hak vereceksiniz.

“Beterin beteri var!”diyeceksiniz ve yüzde 99’u Müslüman olan bir ülke de “bu kadar da olmaz ki” dediğinizden eminim. Ancak yine de uyanık ve dikkatli olmak gerekiyor. Malum “beterin beteri var, daha nelerle karşılaşacağız kim bilir!”

Çocukluğumuzda anne-babalarımız oruç tutmadığımız zamanlar, oruç tutanlara ayıp olmasın diye “ sakın ha elinize bir şey alıp çıkmayın, oruç tutanların karşısında yemeyin, içmeyen “diyerek azarlarlardı. Bizler, o ahlak ve terbiyeyle büyüdük. Oruç tutanlara saygı gösterdik, hürmet ettik.

Hatta bırakın bizleri, içimizde, çevremizde yaşayan Gayrimüslimler bile Ramazan orucunda, oruç tutanlara saygı gösterirler, hürmete binaen aleni yemez ve içmezlerdi.

Çok geçmişe gitmeye gerek yok, daha 10,15 yıl önce cadde, sokaklarda ister çocuk olsun ister büyük olsun, ister zürriyetten olsun, hiç kimse aleni bir yemez ve içmezdi. Çarşı da ya lokantalar kapanır ya da perdeler çekilirdi, kahvehaneler kapatılır ya da perdeler çekilirdi.

Peki, şimdi öyle mi?

Artık kimse kimseden utanmıyor, sıkılmıyor. Aleni olarak yiyip içiyor. Oruç tutarlar tutmazlar elbette bu onların bileceği bir şeydir. Sonuçta cezasına onlar çekecektir; ancak Müslüman bir memlekette bir toplumda oruç tutanlara da eğer haya ve ar perdesi yırtılmamışsa birazcık saygı gösterir ve hürmet ederler. Bazı toplumsal ve dini hassasiyetler bunları gerektirmektedir.

Öyle bir hale geldik ki artık azınlık çoğunluğa uyması gerekirken, çoğunluğun iç dinamikleri arasında yoğrulması gerekirken, çoğunluk azınlığın yaşayış tarzına ve dünyevi hayatına uyum sağlamaya başladı. Yani tabiri caizse; “üsteki rahat alttaki rahat değil!” misalinden, Müslümanlar ağır tahrik, alçakça saldırı altında rahatsız ve huzursuz ediliyor.

Dünyanın neresinde olursa olsun içeriden ve dışarıdan yapılan her türlü psikolojik ve fiziki saldırılar, yapılan hunharca saldırlar ve düşmanlıklara muhatap olanlar nedense hep İslam coğrafyası, hep Müslümanlar olmaktadır. Aslında Gayrimüslim olan hiçbir ülkede,  böylesine Türkiye de olduğu gibi İslam düşmanlığı yapılmıyor. Hele bu mübarek Ramazan ayında, % 99 Müslüman olan bir ülkede yapılanları gördükçe;  “ne oluyor bu insanlara!” dememek mümkün değil.

Aleni olarak İslam’la, Müslümanlıkla dalga geçmeler…

Bütün dinlerde yasak olmasına karşın, eşcinsellik, her çeşit sapıklıklar açık ve korkusuzca sokaklarda, şenlik havasında, sergileniyor. Bilmiyorlar ki tarih boyunca sayısız toplum bu sapkın yaşamları yüzünden dünyaları başlarına yıkıldı ve tarih sahnesinden lanetlenerek, yok olup gittiler.

Adları, aileleri Müslüman, yaşadıkları yerler Müslüman yerleri olmasına rağmen, çekinmeden saygısızca, ahlaksızca, fütursuzca, sapıkça manzaralar sergileyerek, İslami hassasiyetleri ayaklar altına alarak, hiçe sayarak, pervasızca Lut kavminin yaptıkları sapkınlıkları yapıyorlar, onların yaşam tarzlarını sergiliyorlar. Okumaktan bile haya edilebilecek pankartlar, afişler, yazılar taşıyorlar. Elbette bunlar yanlarına kalmayacaktır. Elbette yaptıklarından dolayı onların başına belalar, musibetler ve felaketler gelecektir. Onlar da bir şekilde cezalandırılacaklardır şüphesiz. Bu mübarek günlerde yaptıkları yanlarına kar mı kalacak sanıyorlar?

Hele ki bunlar azınlıkta ya çoğunlukta olsalardı, neler yaparlardı kim bilir!

Pes yani, Ramazan ayında da olmaz ki böyle!

Yarabbi sen şahitsin,“Hasbunallahu ve ni'mel vekil ni'mel Mevla ve ni'me'n nasîr”

Kerim BAYDAK

kbaydak61-artan@hotmail.com